áraitok

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Hungarian[edit]

Etymology[edit]

ár +‎ -aitok (possessive suffix)

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [ˈaːrɒjitok]
  • Hyphenation: ára‧i‧tok

Noun[edit]

áraitok

  1. second-person plural multiple-possession possessive of ár

Declension[edit]

Inflection (stem in -a-, back harmony)
singular plural
nominative áraitok
accusative áraitokat
dative áraitoknak
instrumental áraitokkal
causal-final áraitokért
translative áraitokká
terminative áraitokig
essive-formal áraitokként
essive-modal áraitokul
inessive áraitokban
superessive áraitokon
adessive áraitoknál
illative áraitokba
sublative áraitokra
allative áraitokhoz
elative áraitokból
delative áraitokról
ablative áraitoktól
non-attributive
possessive - singular
áraitoké
non-attributive
possessive - plural
áraitokéi