αυτοκράτωρ
Jump to navigation
Jump to search
See also: αὐτοκράτωρ
Greek[edit]
Etymology[edit]
From Ancient Greek αὐτοκράτωρ (autokrátōr).
Noun[edit]
αυτοκράτωρ • (aftokrátor) m (plural αυτοκράτορες)
- Katharevousa form of αυτοκράτορας (aftokrátoras, “emperor”)
Declension[edit]
declension of αυτοκράτωρ
| case \ number | singular | plural |
|---|---|---|
| nominative | αυτοκράτωρ • | αυτοκράτορες • |
| genitive | αυτοκράτορος • | αυτοκρατόρων • |
| accusative | αυτοκράτορα • | αυτοκράτορες • |
| vocative | αυτοκράτορ • | αυτοκράτορες • |