δράμα

See also: δρᾶμα

Greek

Etymology

From Ancient Greek δρᾶμα (drâma, “an act, a theatrical act, a play”), from δράω (dráō, “to act, to take action, to achieve”).
(For figurative sense): Semantic loan from French drame in its new sense.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈðrama/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: δρά‧μα
• Homophone: Δράμα (Dráma) (name of the city)

Noun

δράμα • (dráma) n (plural δράματα)

1. (literature) drama, theatrical play

   το αρχαίο drama ― to archaío drama ― the ancient drama.

2. (figurative) shocking or disturbing situation or event

   Οι πόλεις έχουν γεμίσει αυτοκίνητα. Δράμα η κατάσταση!

   Oi póleis échoun gemísei aftokínita. Dráma i katástasi!

   The cities are full of cars. It's a joke of a situation!

Declension

declension of δράμα

case     \     number	singular	plural
nominative	δράμα •	δράματα •
genitive	δράματος •	δραμάτων •
accusative	δράμα •	δράματα •
vocative	δράμα •	δράματα •

Derived terms

Derived terms

• διαδραματίζω (diadramatízo, “to play a role”)
• δραμαμίνη f (dramamíni, “dramamine”)
• δραματικός (dramatikós, “dramatic”)
• δραματολογία f (dramatología, “dramatics”)
• δραματοποίηση f (dramatopoíisi, “dramatisation”)
• δραματοποιώ (dramatopoió, “dramatise”)
• δραματουργία f (dramatourgía, “the art of the playwright”)
• δραματουργός c (dramatourgós, “playwright”)
• Θείο Δράμα n (Theío Dráma)
• μελόδραμα n (melódrama, “drama, melodrama”)
• μιμόδραμα n (mimódrama, “mime show”)
• ονειρόδραμα n (oneiródrama, “dream drama”)
• παραμυθόδραμα n (paramythódrama, “fairytale drama”)
• χορόδραμα n (choródrama, “ballet”)
• ψυχόδραμα n (psychódrama, “psychodrama”)