εμφιαλώνω
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Etymology[edit]
εν (en, “in”) + φιάλη (fiáli, “bottle”) + -ώνω (-óno, “verb ending”), calque of French embouteiller. First attested 1892.
Verb[edit]
εμφιαλώνω • (emfialóno) (past εμφιάλωσα, passive εμφιαλώνομαι, ppp εμφιαλωμένος)
- to bottle
- Παρασκευάζεται και εμφιαλώνεται από …
- Paraskevázetai kai emfialónetai apó …
- Produced and bottled by …
- εμφιαλωμένο νερό ― emfialoméno neró ― bottled water
Conjugation[edit]
This verb needs an inflection-table template.
Related terms[edit]
- εμφιαλωμένος (emfialoménos, “bottled”)
- εμφιάλωση (emfiálosi)