κεφαλοτομέω

Ancient Greek

Etymology

κεφᾰλοτόμος (kephalotómos, “decapitation”) +‎ -έω (-éō).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ke.pʰa.lo.to.mé.ɔː/ → /ce.ɸa.lo.toˈme.o/ → /ce.fa.lo.toˈme.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ke.pʰa.lo.to.mé.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ke.pʰa.lo.toˈme.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ce.ɸa.lo.toˈme.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ce.fa.lo.toˈme.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ce.fa.lo.toˈme.o/

Verb

κεφᾰλοτομέω • (kephalotoméō)

1. to decapitate, behead

Inflection

   Present: κεφᾰλοτομέω, κεφᾰλοτομέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κεφᾰλοτομέω	κεφᾰλοτομέεις	κεφᾰλοτομέει	κεφᾰλοτομέετον	κεφᾰλοτομέετον	κεφᾰλοτομέομεν	κεφᾰλοτομέετε	κεφᾰλοτομέουσῐ(ν)
	subjunctive	κεφᾰλοτομέω	κεφᾰλοτομέῃς	κεφᾰλοτομέῃ	κεφᾰλοτομέητον	κεφᾰλοτομέητον	κεφᾰλοτομέωμεν	κεφᾰλοτομέητε	κεφᾰλοτομέωσῐ(ν)
	optative	κεφᾰλοτομέοιμῐ	κεφᾰλοτομέοις	κεφᾰλοτομέοι	κεφᾰλοτομέοιτον	κεφᾰλοτομεοίτην	κεφᾰλοτομέοιμεν	κεφᾰλοτομέοιτε	κεφᾰλοτομέοιεν
	imperative		κεφᾰλοτόμεε	κεφᾰλοτομεέτω	κεφᾰλοτομέετον	κεφᾰλοτομεέτων		κεφᾰλοτομέετε	κεφᾰλοτομεόντων
middle/ passive	indicative	κεφᾰλοτομέομαι	κεφᾰλοτομέῃ, κεφᾰλοτομέει	κεφᾰλοτομέεται	κεφᾰλοτομέεσθον	κεφᾰλοτομέεσθον	κεφᾰλοτομεόμεθᾰ	κεφᾰλοτομέεσθε	κεφᾰλοτομέονται
	subjunctive	κεφᾰλοτομέωμαι	κεφᾰλοτομέῃ	κεφᾰλοτομέηται	κεφᾰλοτομέησθον	κεφᾰλοτομέησθον	κεφᾰλοτομεώμεθᾰ	κεφᾰλοτομέησθε	κεφᾰλοτομέωνται
	optative	κεφᾰλοτομεοίμην	κεφᾰλοτομέοιο	κεφᾰλοτομέοιτο	κεφᾰλοτομέοισθον	κεφᾰλοτομεοίσθην	κεφᾰλοτομεοίμεθᾰ	κεφᾰλοτομέοισθε	κεφᾰλοτομέοιντο
	imperative		κεφᾰλοτομέου	κεφᾰλοτομεέσθω	κεφᾰλοτομέεσθον	κεφᾰλοτομεέσθων		κεφᾰλοτομέεσθε	κεφᾰλοτομεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		κεφᾰλοτομέειν				κεφᾰλοτομέεσθαι
participle	m	κεφᾰλοτομέων				κεφᾰλοτομεόμενος
	f	κεφᾰλοτομέουσᾰ				κεφᾰλοτομεομένη
	n	κεφᾰλοτομέον				κεφᾰλοτομεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: κεφᾰλοτομῶ, κεφᾰλοτομοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κεφᾰλοτομῶ	κεφᾰλοτομεῖς	κεφᾰλοτομεῖ	κεφᾰλοτομεῖτον	κεφᾰλοτομεῖτον	κεφᾰλοτομοῦμεν	κεφᾰλοτομεῖτε	κεφᾰλοτομοῦσῐ(ν)
	subjunctive	κεφᾰλοτομῶ	κεφᾰλοτομῇς	κεφᾰλοτομῇ	κεφᾰλοτομῆτον	κεφᾰλοτομῆτον	κεφᾰλοτομῶμεν	κεφᾰλοτομῆτε	κεφᾰλοτομῶσῐ(ν)
	optative	κεφᾰλοτομοίην, κεφᾰλοτομοῖμῐ	κεφᾰλοτομοίης, κεφᾰλοτομοῖς	κεφᾰλοτομοίη, κεφᾰλοτομοῖ	κεφᾰλοτομοῖτον, κεφᾰλοτομοίητον	κεφᾰλοτομοίτην, κεφᾰλοτομοιήτην	κεφᾰλοτομοῖμεν, κεφᾰλοτομοίημεν	κεφᾰλοτομοῖτε, κεφᾰλοτομοίητε	κεφᾰλοτομοῖεν, κεφᾰλοτομοίησᾰν
	imperative		κεφᾰλοτόμει	κεφᾰλοτομείτω	κεφᾰλοτομεῖτον	κεφᾰλοτομείτων		κεφᾰλοτομεῖτε	κεφᾰλοτομούντων
middle/ passive	indicative	κεφᾰλοτομοῦμαι	κεφᾰλοτομεῖ, κεφᾰλοτομῇ	κεφᾰλοτομεῖται	κεφᾰλοτομεῖσθον	κεφᾰλοτομεῖσθον	κεφᾰλοτομούμεθᾰ	κεφᾰλοτομεῖσθε	κεφᾰλοτομοῦνται
	subjunctive	κεφᾰλοτομῶμαι	κεφᾰλοτομῇ	κεφᾰλοτομῆται	κεφᾰλοτομῆσθον	κεφᾰλοτομῆσθον	κεφᾰλοτομώμεθᾰ	κεφᾰλοτομῆσθε	κεφᾰλοτομῶνται
	optative	κεφᾰλοτομοίμην	κεφᾰλοτομοῖο	κεφᾰλοτομοῖτο	κεφᾰλοτομοῖσθον	κεφᾰλοτομοίσθην	κεφᾰλοτομοίμεθᾰ	κεφᾰλοτομοῖσθε	κεφᾰλοτομοῖντο
	imperative		κεφᾰλοτομοῦ	κεφᾰλοτομείσθω	κεφᾰλοτομεῖσθον	κεφᾰλοτομείσθων		κεφᾰλοτομεῖσθε	κεφᾰλοτομείσθων
		active				middle/passive
infinitive		κεφᾰλοτομεῖν				κεφᾰλοτομεῖσθαι
participle	m	κεφᾰλοτομῶν				κεφᾰλοτομούμενος
	f	κεφᾰλοτομοῦσᾰ				κεφᾰλοτομουμένη
	n	κεφᾰλοτομοῦν				κεφᾰλοτομούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐκεφᾰλοτόμεον, ἐκεφᾰλοτομεόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκεφᾰλοτόμεον	ἐκεφᾰλοτόμεες	ἐκεφᾰλοτόμεε(ν)	ἐκεφᾰλοτομέετον	ἐκεφᾰλοτομεέτην	ἐκεφᾰλοτομέομεν	ἐκεφᾰλοτομέετε	ἐκεφᾰλοτόμεον
middle/ passive	indicative	ἐκεφᾰλοτομεόμην	ἐκεφᾰλοτομέου	ἐκεφᾰλοτομέετο	ἐκεφᾰλοτομέεσθον	ἐκεφᾰλοτομεέσθην	ἐκεφᾰλοτομεόμεθᾰ	ἐκεφᾰλοτομέεσθε	ἐκεφᾰλοτομέοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐκεφᾰλοτόμουν, ἐκεφᾰλοτομούμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκεφᾰλοτόμουν	ἐκεφᾰλοτόμεις	ἐκεφᾰλοτόμει	ἐκεφᾰλοτομεῖτον	ἐκεφᾰλοτομείτην	ἐκεφᾰλοτομοῦμεν	ἐκεφᾰλοτομεῖτε	ἐκεφᾰλοτόμουν
middle/ passive	indicative	ἐκεφᾰλοτομούμην	ἐκεφᾰλοτομοῦ	ἐκεφᾰλοτομεῖτο	ἐκεφᾰλοτομεῖσθον	ἐκεφᾰλοτομείσθην	ἐκεφᾰλοτομούμεθᾰ	ἐκεφᾰλοτομεῖσθε	ἐκεφᾰλοτομοῦντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: κεφᾰλοτομήσω, κεφᾰλοτομήσομαι, κεφᾰλοτομηθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κεφᾰλοτομήσω	κεφᾰλοτομήσεις	κεφᾰλοτομήσει	κεφᾰλοτομήσετον	κεφᾰλοτομήσετον	κεφᾰλοτομήσομεν	κεφᾰλοτομήσετε	κεφᾰλοτομήσουσῐ(ν)
	optative	κεφᾰλοτομήσοιμῐ	κεφᾰλοτομήσοις	κεφᾰλοτομήσοι	κεφᾰλοτομήσοιτον	κεφᾰλοτομησοίτην	κεφᾰλοτομήσοιμεν	κεφᾰλοτομήσοιτε	κεφᾰλοτομήσοιεν
middle	indicative	κεφᾰλοτομήσομαι	κεφᾰλοτομήσῃ, κεφᾰλοτομήσει	κεφᾰλοτομήσεται	κεφᾰλοτομήσεσθον	κεφᾰλοτομήσεσθον	κεφᾰλοτομησόμεθᾰ	κεφᾰλοτομήσεσθε	κεφᾰλοτομήσονται
	optative	κεφᾰλοτομησοίμην	κεφᾰλοτομήσοιο	κεφᾰλοτομήσοιτο	κεφᾰλοτομήσοισθον	κεφᾰλοτομησοίσθην	κεφᾰλοτομησοίμεθᾰ	κεφᾰλοτομήσοισθε	κεφᾰλοτομήσοιντο
passive	indicative	κεφᾰλοτομηθήσομαι	κεφᾰλοτομηθήσῃ	κεφᾰλοτομηθήσεται	κεφᾰλοτομηθήσεσθον	κεφᾰλοτομηθήσεσθον	κεφᾰλοτομηθησόμεθᾰ	κεφᾰλοτομηθήσεσθε	κεφᾰλοτομηθήσονται
	optative	κεφᾰλοτομηθησοίμην	κεφᾰλοτομηθήσοιο	κεφᾰλοτομηθήσοιτο	κεφᾰλοτομηθήσοισθον	κεφᾰλοτομηθησοίσθην	κεφᾰλοτομηθησοίμεθᾰ	κεφᾰλοτομηθήσοισθε	κεφᾰλοτομηθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		κεφᾰλοτομήσειν			κεφᾰλοτομήσεσθαι		κεφᾰλοτομηθήσεσθαι
participle	m	κεφᾰλοτομήσων			κεφᾰλοτομησόμενος		κεφᾰλοτομηθησόμενος
	f	κεφᾰλοτομήσουσᾰ			κεφᾰλοτομησομένη		κεφᾰλοτομηθησομένη
	n	κεφᾰλοτομῆσον			κεφᾰλοτομησόμενον		κεφᾰλοτομηθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐκεφᾰλοτόμησᾰ, ἐκεφᾰλοτομησᾰ́μην, ἐκεφᾰλοτομήθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκεφᾰλοτόμησᾰ	ἐκεφᾰλοτόμησᾰς	ἐκεφᾰλοτόμησε(ν)	ἐκεφᾰλοτομήσᾰτον	ἐκεφᾰλοτομησᾰ́την	ἐκεφᾰλοτομήσᾰμεν	ἐκεφᾰλοτομήσᾰτε	ἐκεφᾰλοτόμησᾰν
	subjunctive	κεφᾰλοτομήσω	κεφᾰλοτομήσῃς	κεφᾰλοτομήσῃ	κεφᾰλοτομήσητον	κεφᾰλοτομήσητον	κεφᾰλοτομήσωμεν	κεφᾰλοτομήσητε	κεφᾰλοτομήσωσῐ(ν)
	optative	κεφᾰλοτομήσαιμῐ	κεφᾰλοτομήσειᾰς, κεφᾰλοτομήσαις	κεφᾰλοτομήσειε(ν), κεφᾰλοτομήσαι	κεφᾰλοτομήσαιτον	κεφᾰλοτομησαίτην	κεφᾰλοτομήσαιμεν	κεφᾰλοτομήσαιτε	κεφᾰλοτομήσειᾰν, κεφᾰλοτομήσαιεν
	imperative		κεφᾰλοτόμησον	κεφᾰλοτομησᾰ́τω	κεφᾰλοτομήσᾰτον	κεφᾰλοτομησᾰ́των		κεφᾰλοτομήσᾰτε	κεφᾰλοτομησᾰ́ντων
middle	indicative	ἐκεφᾰλοτομησᾰ́μην	ἐκεφᾰλοτομήσω	ἐκεφᾰλοτομήσᾰτο	ἐκεφᾰλοτομήσᾰσθον	ἐκεφᾰλοτομησᾰ́σθην	ἐκεφᾰλοτομησᾰ́μεθᾰ	ἐκεφᾰλοτομήσᾰσθε	ἐκεφᾰλοτομήσᾰντο
	subjunctive	κεφᾰλοτομήσωμαι	κεφᾰλοτομήσῃ	κεφᾰλοτομήσηται	κεφᾰλοτομήσησθον	κεφᾰλοτομήσησθον	κεφᾰλοτομησώμεθᾰ	κεφᾰλοτομήσησθε	κεφᾰλοτομήσωνται
	optative	κεφᾰλοτομησαίμην	κεφᾰλοτομήσαιο	κεφᾰλοτομήσαιτο	κεφᾰλοτομήσαισθον	κεφᾰλοτομησαίσθην	κεφᾰλοτομησαίμεθᾰ	κεφᾰλοτομήσαισθε	κεφᾰλοτομήσαιντο
	imperative		κεφᾰλοτόμησαι	κεφᾰλοτομησᾰ́σθω	κεφᾰλοτομήσᾰσθον	κεφᾰλοτομησᾰ́σθων		κεφᾰλοτομήσᾰσθε	κεφᾰλοτομησᾰ́σθων
passive	indicative	ἐκεφᾰλοτομήθην	ἐκεφᾰλοτομήθης	ἐκεφᾰλοτομήθη	ἐκεφᾰλοτομήθητον	ἐκεφᾰλοτομηθήτην	ἐκεφᾰλοτομήθημεν	ἐκεφᾰλοτομήθητε	ἐκεφᾰλοτομήθησᾰν
	subjunctive	κεφᾰλοτομηθῶ	κεφᾰλοτομηθῇς	κεφᾰλοτομηθῇ	κεφᾰλοτομηθῆτον	κεφᾰλοτομηθῆτον	κεφᾰλοτομηθῶμεν	κεφᾰλοτομηθῆτε	κεφᾰλοτομηθῶσῐ(ν)
	optative	κεφᾰλοτομηθείην	κεφᾰλοτομηθείης	κεφᾰλοτομηθείη	κεφᾰλοτομηθεῖτον, κεφᾰλοτομηθείητον	κεφᾰλοτομηθείτην, κεφᾰλοτομηθειήτην	κεφᾰλοτομηθεῖμεν, κεφᾰλοτομηθείημεν	κεφᾰλοτομηθεῖτε, κεφᾰλοτομηθείητε	κεφᾰλοτομηθεῖεν, κεφᾰλοτομηθείησᾰν
	imperative		κεφᾰλοτομήθητῐ	κεφᾰλοτομηθήτω	κεφᾰλοτομήθητον	κεφᾰλοτομηθήτων		κεφᾰλοτομήθητε	κεφᾰλοτομηθέντων
		active			middle		passive
infinitive		κεφᾰλοτομῆσαι			κεφᾰλοτομήσᾰσθαι		κεφᾰλοτομηθῆναι
participle	m	κεφᾰλοτομήσᾱς			κεφᾰλοτομησᾰ́μενος		κεφᾰλοτομηθείς
	f	κεφᾰλοτομήσᾱσᾰ			κεφᾰλοτομησᾰμένη		κεφᾰλοτομηθεῖσᾰ
	n	κεφᾰλοτομῆσᾰν			κεφᾰλοτομησᾰ́μενον		κεφᾰλοτομηθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: κεκεφᾰλοτόμηκᾰ, κεκεφᾰλοτόμημαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κεκεφᾰλοτόμηκᾰ	κεκεφᾰλοτόμηκᾰς	κεκεφᾰλοτόμηκε(ν)	κεκεφᾰλοτομήκᾰτον	κεκεφᾰλοτομήκᾰτον	κεκεφᾰλοτομήκᾰμεν	κεκεφᾰλοτομήκᾰτε	κεκεφᾰλοτομήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	κεκεφᾰλοτομήκω	κεκεφᾰλοτομήκῃς	κεκεφᾰλοτομήκῃ	κεκεφᾰλοτομήκητον	κεκεφᾰλοτομήκητον	κεκεφᾰλοτομήκωμεν	κεκεφᾰλοτομήκητε	κεκεφᾰλοτομήκωσῐ(ν)
	optative	κεκεφᾰλοτομήκοιμῐ, κεκεφᾰλοτομηκοίην	κεκεφᾰλοτομήκοις, κεκεφᾰλοτομηκοίης	κεκεφᾰλοτομήκοι, κεκεφᾰλοτομηκοίη	κεκεφᾰλοτομήκοιτον	κεκεφᾰλοτομηκοίτην	κεκεφᾰλοτομήκοιμεν	κεκεφᾰλοτομήκοιτε	κεκεφᾰλοτομήκοιεν
	imperative		κεκεφᾰλοτόμηκε	κεκεφᾰλοτομηκέτω	κεκεφᾰλοτομήκετον	κεκεφᾰλοτομηκέτων		κεκεφᾰλοτομήκετε	κεκεφᾰλοτομηκόντων
middle/ passive	indicative	κεκεφᾰλοτόμημαι	κεκεφᾰλοτόμησαι	κεκεφᾰλοτόμηται	κεκεφᾰλοτόμησθον	κεκεφᾰλοτόμησθον	κεκεφᾰλοτομήμεθᾰ	κεκεφᾰλοτόμησθε	κεκεφᾰλοτόμηνται
	subjunctive	κεκεφᾰλοτομημένος ὦ	κεκεφᾰλοτομημένος ᾖς	κεκεφᾰλοτομημένος ᾖ	κεκεφᾰλοτομημένω ἦτον	κεκεφᾰλοτομημένω ἦτον	κεκεφᾰλοτομημένοι ὦμεν	κεκεφᾰλοτομημένοι ἦτε	κεκεφᾰλοτομημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	κεκεφᾰλοτομημένος εἴην	κεκεφᾰλοτομημένος εἴης	κεκεφᾰλοτομημένος εἴη	κεκεφᾰλοτομημένω εἴητον/εἶτον	κεκεφᾰλοτομημένω εἰήτην/εἴτην	κεκεφᾰλοτομημένοι εἴημεν/εἶμεν	κεκεφᾰλοτομημένοι εἴητε/εἶτε	κεκεφᾰλοτομημένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		κεκεφᾰλοτόμησο	κεκεφᾰλοτομήσθω	κεκεφᾰλοτόμησθον	κεκεφᾰλοτομήσθων		κεκεφᾰλοτόμησθε	κεκεφᾰλοτομήσθων
		active				middle/passive
infinitive		κεκεφᾰλοτομηκέναι				κεκεφᾰλοτομῆσθαι
participle	m	κεκεφᾰλοτομηκώς				κεκεφᾰλοτομημένος
	f	κεκεφᾰλοτομηκυῖᾰ				κεκεφᾰλοτομημένη
	n	κεκεφᾰλοτομηκός				κεκεφᾰλοτομημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ἐκεκεφᾰλοτομήκειν, ἐκεκεφᾰλοτομήμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκεκεφᾰλοτομήκειν, ἐκεκεφᾰλοτομήκη	ἐκεκεφᾰλοτομήκεις, ἐκεκεφᾰλοτομήκης	ἐκεκεφᾰλοτομήκει(ν)	ἐκεκεφᾰλοτομήκετον	ἐκεκεφᾰλοτομηκέτην	ἐκεκεφᾰλοτομήκεμεν	ἐκεκεφᾰλοτομήκετε	ἐκεκεφᾰλοτομήκεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐκεκεφᾰλοτομήμην	ἐκεκεφᾰλοτόμησο	ἐκεκεφᾰλοτόμητο	ἐκεκεφᾰλοτόμησθον	ἐκεκεφᾰλοτομήσθην	ἐκεκεφᾰλοτομήμεθᾰ	ἐκεκεφᾰλοτόμησθε	ἐκεκεφᾰλοτόμηντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Synonyms

• καρατομέω (karatoméō)
• ἀποκαρατομέω (apokaratoméō)
• ἀποκεφαλίζω (apokephalízō)
• κεφαλίζω (kephalízō)

References

• “κεφαλοτομέω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• κεφαλοτομέω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette