κοιλιά

See also: κοιλία

Greek

Etymology

From Byzantine Greek, with synizesis to avoid hiatus, from Ancient Greek κοιλία (koilía). Compare the borrowed doublet κοιλία (koilía).

Pronunciation

• IPA^(key): /ciˈʎa/

Noun

κοιλιά • (koiliá) f (plural κοιλιές)

1. (anatomy) abdomen, stomach, belly

Declension

declension of κοιλιά

case     \     number	singular	plural
nominative	κοιλιά •	κοιλιές •
genitive	κοιλιάς •	κοιλιών •
accusative	κοιλιά •	κοιλιές •
vocative	κοιλιά •	κοιλιές •

Related terms

• κοιλάδα f (koiláda, “valley”)
• κοιλία f (koilía, “ventricle, atrium”)
• κοιλιακή μαρμαρυγή f (koiliakí marmarygí, “ventricular fibrillation”)
• κοιλιακός τύφος (koiliakós týfos, “typhoid fever”)
• κοιλιακός f (koiliakós, “ventricular”)
• κοιλιόδουλος (koiliódoulos, “greedy”)
• κοίλο n (koílo, “auditorium”)
• κοιλόπονος m (koilóponos, “stomachache”)
• κοιλοπονώ (koiloponó, “to have stomachache”)
• κοίλος (koílos, “concave”)
• κοιλότητα f (koilótita, “hollow”)
• κοίλωμα n (koíloma, “hollow”)

 

Further reading

• κοιλιά on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el