κόλαση

See also: Κόλαση

Greek

Alternative forms

• Κόλαση (Kólasi) (religion)

Etymology

Inherited from Byzantine Greek κόλαση (kólasē), form of κόλασις, from Ancient Greek κόλασις (kólasis, “chastisement, correction”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈko.la.si/
• Hyphenation: κό‧λα‧ση

Noun

κόλαση • (kólasi) f (plural κολάσεις)

1. hell, inferno, a place of anguish and suffering

   Antonym: παράδεισος (parádeisos)

Declension

declension of κόλαση

case     \     number	singular	plural
nominative	κόλαση •	κολάσεις •
genitive	κόλασης •	κολάσεων •
accusative	κόλαση •	κολάσεις •
vocative	κόλαση •	κολάσεις •
Older or formal genitive singular: κολάσεως • Usually in the singular.

Related terms

• ακολασία f (akolasía, “debauchery”)
• ακόλαστος (akólastos, “lecherous”)
• κολασμένος (kolasménos, participle)
• κολασμός m (kolasmós)
• κολαστήριο n (kolastírio, “a place of suffering and torture”)
• and see: κολάζω (kolázo)