τυπογράφος

Ancient Greek

Alternative forms

• τῠπόγρᾰφον (tupógraphon)

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ty.po.ɡrá.pʰos/ → /ty.poˈɣra.ɸos/ → /ti.poˈɣra.fos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ty.po.ɡrá.pʰos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ty.poˈɡra.pʰos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ty.poˈɣra.ɸos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ty.poˈɣra.fos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ti.poˈɣra.fos/

Noun

τῠπογρᾰ́φος • (tupográphos) m (genitive τῠπογρᾰ́φου); second declension

1. a cerified copy

Declension

Second declension of ὁ τῠπογρᾰ́φος; τοῦ τῠπογρᾰ́φου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ τῠπογρᾰ́φος ho tupográphos	τὼ τῠπογρᾰ́φω tṑ tupográphō	οἱ τῠπογρᾰ́φοι hoi tupográphoi
Genitive	τοῦ τῠπογρᾰ́φου toû tupográphou	τοῖν τῠπογρᾰ́φοιν toîn tupográphoin	τῶν τῠπογρᾰ́φων tôn tupográphōn
Dative	τῷ τῠπογρᾰ́φῳ tôi tupográphōi	τοῖν τῠπογρᾰ́φοιν toîn tupográphoin	τοῖς τῠπογρᾰ́φοις toîs tupográphois
Accusative	τὸν τῠπογρᾰ́φον tòn tupográphon	τὼ τῠπογρᾰ́φω tṑ tupográphō	τοὺς τῠπογρᾰ́φους toùs tupográphous
Vocative	τῠπογρᾰ́φε tupográphe	τῠπογρᾰ́φω tupográphō	τῠπογρᾰ́φοι tupográphoi
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• τῠπογρᾰ́φου γᾰμῐκοῦ (tupográphou gamikoû)

References

• “τῠπογράφος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press

Greek

Noun

τυπογράφος • (typográfos) m or f (plural τυπογράφοι)

1. (typography) printer (the occupation)
2. typographer

Declension

declension of τυπογράφος

case     \     number	singular	plural
nominative	τυπογράφος •	τυπογράφοι •
genitive	τυπογράφου •	τυπογράφων •
accusative	τυπογράφο •	τυπογράφους •
vocative	τυπογράφε •	τυπογράφοι •

Related terms

• see: τυπογραφία f (typografía, “typography, printing”)

See also

• εκτυπωτής m (ektypotís, “computer printer”)