Հնարակերտ

Armenian

Etymology

From Old Armenian Հնարակերտ (Hnarakert).

Pronunciation

• (Eastern Armenian, standard) IPA^(key): [hənɑɾɑˈkeɾt]
• (Western Armenian, standard) IPA^(key): [hənɑɾɑˈɡeɾd]

Proper noun

Հնարակերտ • (Hnarakert)

1. Hnarakert

Declension

i-type, inanimate (Eastern Armenian)

	singular (singulare tantum)
nominative	Հնարակերտ (Hnarakert)
dative	Հնարակերտի (Hnarakerti)
ablative	Հնարակերտից (Hnarakerticʻ)
instrumental	Հնարակերտով (Hnarakertov)
locative	Հնարակերտում (Hnarakertum)
	definite forms
nominative	Հնարակերտը/Հնարակերտն (Hnarakertə/Hnarakertn)
dative	Հնարակերտին (Hnarakertin)
	1st person possessive forms (my)
nominative	Հնարակերտս (Hnarakerts)
dative	Հնարակերտիս (Hnarakertis)
ablative	Հնարակերտիցս (Hnarakerticʻs)
instrumental	Հնարակերտովս (Hnarakertovs)
locative	Հնարակերտումս (Hnarakertums)
	2nd person possessive forms (your)
nominative	Հնարակերտդ (Hnarakertd)
dative	Հնարակերտիդ (Hnarakertid)
ablative	Հնարակերտիցդ (Hnarakerticʻd)
instrumental	Հնարակերտովդ (Hnarakertovd)
locative	Հնարակերտումդ (Hnarakertumd)

Old Armenian

Alternative forms

• Հունարակերտ (Hunarakert)

Etymology

From the Iranian given name *Hūnara-, borne by the city's founder, from *hūnara- (“manly, possessing vital force”); compare Old Persian [script needed] (ūvnara, “energy, skill”), Sanskrit सूनर (sūnara, “possessing vital force”), Persian هنر (honar), +‎ -ակերտ (-akert).

Proper noun

Հնարակերտ • (Hnarakert)

1. Hnarakert

Descendants

• Old Armenian: Հնարակերտ (Hnarakert)

References

• Perixanjan, A. G. (1993) Материалы к этимологическому словарю древнеармянского языка. Часть I [Materials for the Etymological Dictionary of the Old Armenian Language. Part 1]‎^[1] (in Russian), Yerevan: Academy Press, page 32