էշայծեամն

Old Armenian

Etymology

PIE word
*h₁éḱwos

էշ (ēš) +‎ այծեամն (ayceamn)

Noun

էշայծեամն • (ēšayceamn)

1. a kind of deer or antelope, according to some elk, moose

Declension

n-type

	singular		plural
nominative	էշայծեամն (ēšayceamn)		էշայծեմունք (ēšaycemunkʿ)
genitive	էշայծեման (ēšayceman)		էշայծեմանց (ēšaycemancʿ)
dative	էշայծեման (ēšayceman)		էշայծեմանց (ēšaycemancʿ)
accusative	էշայծեամն (ēšayceamn)		էշայծեմունս (ēšaycemuns)
ablative	էշայծեմանէ (ēšaycemanē)		էշայծեմանց (ēšaycemancʿ)
instrumental	էշայծեմամբ (ēšaycemamb)		էշայծեմամբք (ēšaycemambkʿ)
locative	էշայծեման (ēšayceman)		էշայծեմունս (ēšaycemuns)

Descendants

• Armenian: իշայծյամ (išaycyam)

References

• Petrosean, Matatʿeay (1879) “էշայծեամն”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
• Ġazarean, Ṙ. S. (2000) “էշայծեամն”, in Tʿosunean G. B., editor, Grabari baṙaran [Dictionary of Old Armenian] (in Armenian), Yerevan: University Press