կոչում

Armenian

Etymology

Semi-learned borrowing from Old Armenian կոչումն (kočʻumn).

Pronunciation

• (Eastern Armenian, standard) IPA^(key): [koˈt͡ʃʰum]
• (Western Armenian, standard) IPA^(key): [ɡoˈt͡ʃʰum]

Noun

կոչում • (kočʻum)

1. rank, title, status, degree
2. vocation, calling; mission
3. destination, purpose, predestination
4. (archaic) class, social class

Declension

n-type/i-type, inanimate (Eastern Armenian)

	singular	plural
nominative	կոչում (kočʻum)	կոչումներ (kočʻumner)
dative	կոչման, կոչումի (kočʻman, kočʻumi)	կոչումների (kočʻumneri)
ablative	կոչումից (kočʻumicʻ)	կոչումներից (kočʻumnericʻ)
instrumental	կոչմամբ, կոչումով (kočʻmamb, kočʻumov)	կոչումներով (kočʻumnerov)
locative	կոչումում* (kočʻumum*)	կոչումներում (kočʻumnerum)
	definite forms
nominative	կոչումը/կոչումն (kočʻumə/kočʻumn)	կոչումները/կոչումներն (kočʻumnerə/kočʻumnern)
dative	կոչմանը/կոչմանն, կոչումին (kočʻmanə/kočʻmann, kočʻumin)	կոչումներին (kočʻumnerin)
	1st person possessive forms (my)
nominative	կոչումս (kočʻums)	կոչումներս (kočʻumners)
dative	կոչմանս/կոչումիս (kočʻmans/kočʻumis)	կոչումներիս (kočʻumneris)
ablative	կոչումիցս (kočʻumicʻs)	կոչումներիցս (kočʻumnericʻs)
instrumental	կոչումովս (kočʻumovs)	կոչումներովս (kočʻumnerovs)
locative	կոչումումս* (kočʻumums*)	կոչումներումս (kočʻumnerums)
	2nd person possessive forms (your)
nominative	կոչումդ (kočʻumd)	կոչումներդ (kočʻumnerd)
dative	կոչմանդ/կոչումիդ (kočʻmand/kočʻumid)	կոչումներիդ (kočʻumnerid)
ablative	կոչումիցդ (kočʻumicʻd)	կոչումներիցդ (kočʻumnericʻd)
instrumental	կոչումովդ (kočʻumovd)	կոչումներովդ (kočʻumnerovd)
locative	կոչումումդ* (kočʻumumd*)	կոչումներումդ (kočʻumnerumd)
*the singular locative is seldom used

Related terms

• կոչել (kočʻel)