սուրահ

Armenian

Etymology

From Arabic سُورَة (sūra). The final -հ (-h) is etymologically incorrect: it may have been added under the influence of English spelling of surah.

Pronunciation

• (Eastern Armenian, standard) IPA^(key): [suˈɾɑh]
• (Western Armenian, standard) IPA^(key): [suˈɾɑh]

Noun

սուրահ • (surah)

1. (Islam) sura (a chapter of Qur'an)
2. (rare) a chapter in another literary work

Declension

i-type, inanimate (Eastern Armenian)

	singular	plural
nominative	սուրահ (surah)	սուրահներ (surahner)
dative	սուրահի (surahi)	սուրահների (surahneri)
ablative	սուրահից (surahicʻ)	սուրահներից (surahnericʻ)
instrumental	սուրահով (surahov)	սուրահներով (surahnerov)
locative	սուրահում (surahum)	սուրահներում (surahnerum)
	definite forms
nominative	սուրահը/սուրահն (surahə/surahn)	սուրահները/սուրահներն (surahnerə/surahnern)
dative	սուրահին (surahin)	սուրահներին (surahnerin)
	1st person possessive forms (my)
nominative	սուրահս (surahs)	սուրահներս (surahners)
dative	սուրահիս (surahis)	սուրահներիս (surahneris)
ablative	սուրահիցս (surahicʻs)	սուրահներիցս (surahnericʻs)
instrumental	սուրահովս (surahovs)	սուրահներովս (surahnerovs)
locative	սուրահումս (surahums)	սուրահներումս (surahnerums)
	2nd person possessive forms (your)
nominative	սուրահդ (surahd)	սուրահներդ (surahnerd)
dative	սուրահիդ (surahid)	սուրահներիդ (surahnerid)
ablative	սուրահիցդ (surahicʻd)	սուրահներիցդ (surahnericʻd)
instrumental	սուրահովդ (surahovd)	սուրահներովդ (surahnerovd)
locative	սուրահումդ (surahumd)	սուրահներումդ (surahnerumd)