شباط

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Arabic[edit]

Etymology[edit]

From Classical Syriac ܫܒܛ (šḇāṭ), ultimately from Akkadian 𒌚𒀾 (Šabāṭum). Cognate with Hebrew שְׁבָט (sh'vat, Shebat, the eleventh month of the Hebrew lunisolar calendar).

Proper noun[edit]

شُبَاط (šubāṭm

  1. February (Solar calendar used in Syria, Lebanon, Palestine, Jordan, and Iraq)

Declension[edit]

Descendants[edit]

  • Persian: شباط (šobât)

See also[edit]

Persian[edit]

Etymology[edit]

Borrowed from Arabic شُبَاط (šubāṭ), from Classical Syriac ܫܒܛ.

Pronunciation[edit]

 

Readings
Classical reading? šuḇāt
Dari reading? šubāt
Iranian reading? šobât
Tajik reading? šubot

Noun[edit]

Dari شباط
Iranian Persian
Tajik шубот

شُباط (šobât)

  1. (Syriac calendar) February

See also[edit]

Further reading[edit]

South Levantine Arabic[edit]

Etymology[edit]

From Arabic شُبَاط (šubāṭ), from Classical Syriac ܫܒܛ (šḇāṭ).

Noun[edit]

شباط (šbāṭm

  1. (formal) February
    Synonym: شهر تنين (šahr tnēn)

See also[edit]

Gregorian calendar months in South Levantine Arabic · أشهر التقويم الميلادي (ʔašhor it-taqwīm il-mīlādi) (layout · text)
January February March April
شهر واحد (šahr wāḥad),
كانون التاني (kānūn it-tāni)
شهر تنين (šahr tnēn),
شباط (šbāṭ)
شهر تلاتة (šahr talāte),
آذار (ʔāḏār)
شهر أربعة (šahr arbaʕa),
نيسان (nīsān)
May June July August
شهر خمسة (šahr ḵamse),
أيّار (ʔayyār)
شهر ستّة (šahr sitte),
حزيران (ḥazīrān)
شهر سبعة (šahr sabʕa),
تمّوز (tammūz)
شهر تمانية (šahr tamanye),
آب (ʔāb)
September October November December
شهر تسعة (šahr tisʕa),
أيلول (ʔēlūl)
شهر عشرة (šahr ʕašara),
تشرين الأوّل (tišrīn il-ʔawwal)
شهر حدعش (šahr ḥdaʕš),
تشرين التاني (tišrīn it-tāni)
شهر تنعش (šahr tnaʕš),
كانون الأوّل (kānūn il-ʔawwal)