धातृ

See also: धातु and धृत

Sanskrit

Etymology

From Proto-Indo-Aryan *dʰaHtā́, from Proto-Indo-Iranian *dʰaHtā́, from Proto-Indo-European *dʰeh₁-tḗr, from *dʰeh₁- (“to do, put, place”). Cognate with Avestan 𐬛𐬁𐬙𐬀𐬭 (dātar).

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /dʱɑː.tŕ̩/
• (Classical) IPA^(key): /ˈd̪ʱɑː.t̪r̩/

Noun

धातृ • (dhātṛ́) stem, m

1. creator, founder
2. maintainer, supporter
3. the god who is responsible for the creation and maintenance of existence

Declension

Masculine ṛ-stem declension of धातृ (dhātṛ́)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	धाता dhātā́	धातारौ / धातारा¹ dhātā́rau / dhātā́rā¹	धातारः dhātā́raḥ
Vocative	धातः dhā́taḥ	धातारौ / धातारा¹ dhā́tārau / dhā́tārā¹	धातारः dhā́tāraḥ
Accusative	धातारम् dhātā́ram	धातारौ / धातारा¹ dhātā́rau / dhātā́rā¹	धातॄन् dhātṝ́n
Instrumental	धात्रा dhātrā́	धातृभ्याम् dhātṛ́bhyām	धातृभिः dhātṛ́bhiḥ
Dative	धात्रे dhātré	धातृभ्याम् dhātṛ́bhyām	धातृभ्यः dhātṛ́bhyaḥ
Ablative	धातुः dhātúḥ	धातृभ्याम् dhātṛ́bhyām	धातृभ्यः dhātṛ́bhyaḥ
Genitive	धातुः dhātúḥ	धात्रोः dhātróḥ	धातॄणाम् dhātṝṇā́m
Locative	धातरि dhātári	धात्रोः dhātróḥ	धातृषु dhātṛ́ṣu
Notes	¹Vedic