ἐπιστέλλω

Ancient Greek

Etymology

From ἐπί (epí, “upon”) + στέλλω (stéllō, “I prepare, send”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /e.pis.tél.lɔː/ → /e.pisˈtel.lo/ → /e.pisˈte.lo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /e.pis.tél.lɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /e.pisˈtel.lo/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /e.pisˈtel.lo/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /e.pisˈtel.lo/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /e.pisˈte.lo/

Verb

ἐπῐστέλλω • (epistéllō)

1. to send to, inform by letter/message
   • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 3.40.he wrote this letter and sent it to Samos:

     γράψας ἐς βυβλίον τάδε ἐπέστειλε ἐς Σάμον

     grápsas es bublíon táde epésteile es Sámon

   • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 7.239:

     ἔπειτα δὲ τοῖσι ἄλλοισι Ἕλλησι ἐπέστειλαν

     épeita dè toîsi álloisi Héllēsi epésteilan

     and [they] presently sent [the message] to the rest of the Greeks

2. to order, command, esp. in writing
   • 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Cyropaedia 4.5.34:

     ἐγὼ ἐπιστέλλω σοι περὶ Περσῶν ᾗπερ γέγραπται

     egṑ epistéllō soi perì Persôn hêiper gégraptai

     I instruct you exactly as it is written

   • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 4.131:

     ἔφη οἱ ἐπεστάλθαι ἄλλο ἢ δόντα τὴν ταχίστην ἀπαλλάσσεσθαι

     éphē hoi epestálthai állo ḕ dónta tḕn takhístēn apallássesthai

     he said that he had been told only to give the gifts and then leave at once

Inflection

   Present: ἐπῐστέλλω, ἐπῐστέλλομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπῐστέλλω	ἐπῐστέλλεις	ἐπῐστέλλει	ἐπῐστέλλετον	ἐπῐστέλλετον	ἐπῐστέλλομεν	ἐπῐστέλλετε	ἐπῐστέλλουσῐ(ν)
	subjunctive	ἐπῐστέλλω	ἐπῐστέλλῃς	ἐπῐστέλλῃ	ἐπῐστέλλητον	ἐπῐστέλλητον	ἐπῐστέλλωμεν	ἐπῐστέλλητε	ἐπῐστέλλωσῐ(ν)
	optative	ἐπῐστέλλοιμῐ	ἐπῐστέλλοις	ἐπῐστέλλοι	ἐπῐστέλλοιτον	ἐπῐστελλοίτην	ἐπῐστέλλοιμεν	ἐπῐστέλλοιτε	ἐπῐστέλλοιεν
	imperative		ἐπῐστέλλε	ἐπῐστελλέτω	ἐπῐστέλλετον	ἐπῐστελλέτων		ἐπῐστέλλετε	ἐπῐστελλόντων
middle/ passive	indicative	ἐπῐστέλλομαι	ἐπῐστέλλῃ, ἐπῐστέλλει	ἐπῐστέλλεται	ἐπῐστέλλεσθον	ἐπῐστέλλεσθον	ἐπῐστελλόμεθᾰ	ἐπῐστέλλεσθε	ἐπῐστέλλονται
	subjunctive	ἐπῐστέλλωμαι	ἐπῐστέλλῃ	ἐπῐστέλληται	ἐπῐστέλλησθον	ἐπῐστέλλησθον	ἐπῐστελλώμεθᾰ	ἐπῐστέλλησθε	ἐπῐστέλλωνται
	optative	ἐπῐστελλοίμην	ἐπῐστέλλοιο	ἐπῐστέλλοιτο	ἐπῐστέλλοισθον	ἐπῐστελλοίσθην	ἐπῐστελλοίμεθᾰ	ἐπῐστέλλοισθε	ἐπῐστέλλοιντο
	imperative		ἐπῐστέλλου	ἐπῐστελλέσθω	ἐπῐστέλλεσθον	ἐπῐστελλέσθων		ἐπῐστέλλεσθε	ἐπῐστελλέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἐπῐστέλλειν				ἐπῐστέλλεσθαι
participle	m	ἐπῐστέλλων				ἐπῐστελλόμενος
	f	ἐπῐστέλλουσᾰ				ἐπῐστελλομένη
	n	ἐπῐστέλλον				ἐπῐστελλόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐπέστελλον, ἐπεστελλόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπέστελλον	ἐπέστελλες	ἐπέστελλε(ν)	ἐπεστέλλετον	ἐπεστελλέτην	ἐπεστέλλομεν	ἐπεστέλλετε	ἐπέστελλον
middle/ passive	indicative	ἐπεστελλόμην	ἐπεστέλλου	ἐπεστέλλετο	ἐπεστέλλεσθον	ἐπεστελλέσθην	ἐπεστελλόμεθᾰ	ἐπεστέλλεσθε	ἐπεστέλλοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ἐπῐστελέω, ἐπῐστελέομαι, ἐπῐστᾰλήσομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπῐστελέω	ἐπῐστελέεις	ἐπῐστελέει	ἐπῐστελέετον	ἐπῐστελέετον	ἐπῐστελέομεν	ἐπῐστελέετε	ἐπῐστελέουσῐ(ν)
	optative	ἐπῐστελέοιμῐ	ἐπῐστελέοις	ἐπῐστελέοι	ἐπῐστελέοιτον	ἐπῐστελεοίτην	ἐπῐστελέοιμεν	ἐπῐστελέοιτε	ἐπῐστελέοιεν
middle	indicative	ἐπῐστελέομαι	ἐπῐστελέῃ, ἐπῐστελέει	ἐπῐστελέεται	ἐπῐστελέεσθον	ἐπῐστελέεσθον	ἐπῐστελεόμεθᾰ	ἐπῐστελέεσθε	ἐπῐστελέονται
	optative	ἐπῐστελεοίμην	ἐπῐστελέοιο	ἐπῐστελέοιτο	ἐπῐστελέοισθον	ἐπῐστελεοίσθην	ἐπῐστελεοίμεθᾰ	ἐπῐστελέοισθε	ἐπῐστελέοιντο
passive	indicative	ἐπῐστᾰλήσομαι	ἐπῐστᾰλήσῃ	ἐπῐστᾰλήσεται	ἐπῐστᾰλήσεσθον	ἐπῐστᾰλήσεσθον	ἐπῐστᾰλησόμεθᾰ	ἐπῐστᾰλήσεσθε	ἐπῐστᾰλήσονται
	optative	ἐπῐστᾰλησοίμην	ἐπῐστᾰλήσοιο	ἐπῐστᾰλήσοιτο	ἐπῐστᾰλήσοισθον	ἐπῐστᾰλησοίσθην	ἐπῐστᾰλησοίμεθᾰ	ἐπῐστᾰλήσοισθε	ἐπῐστᾰλήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ἐπῐστελέειν			ἐπῐστελέεσθαι		ἐπῐστᾰλήσεσθαι
participle	m	ἐπῐστελέων			ἐπῐστελεόμενος		ἐπῐστᾰλησόμενος
	f	ἐπῐστελέουσᾰ			ἐπῐστελεομένη		ἐπῐστᾰλησομένη
	n	ἐπῐστελέον			ἐπῐστελεόμενον		ἐπῐστᾰλησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ἐπῐστελῶ, ἐπῐστελοῦμαι, ἐπῐστᾰλήσομαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπῐστελῶ	ἐπῐστελεῖς	ἐπῐστελεῖ	ἐπῐστελεῖτον	ἐπῐστελεῖτον	ἐπῐστελοῦμεν	ἐπῐστελεῖτε	ἐπῐστελοῦσῐ(ν)
	optative	ἐπῐστελοίην, ἐπῐστελοῖμῐ	ἐπῐστελοίης, ἐπῐστελοῖς	ἐπῐστελοίη, ἐπῐστελοῖ	ἐπῐστελοῖτον, ἐπῐστελοίητον	ἐπῐστελοίτην, ἐπῐστελοιήτην	ἐπῐστελοῖμεν, ἐπῐστελοίημεν	ἐπῐστελοῖτε, ἐπῐστελοίητε	ἐπῐστελοῖεν, ἐπῐστελοίησᾰν
middle	indicative	ἐπῐστελοῦμαι	ἐπῐστελῇ	ἐπῐστελεῖται	ἐπῐστελεῖσθον	ἐπῐστελεῖσθον	ἐπῐστελούμεθᾰ	ἐπῐστελεῖσθε	ἐπῐστελοῦνται
	optative	ἐπῐστελοίμην	ἐπῐστελοῖο	ἐπῐστελοῖτο	ἐπῐστελοῖσθον	ἐπῐστελοίσθην	ἐπῐστελοίμεθᾰ	ἐπῐστελοῖσθε	ἐπῐστελοῖντο
passive	indicative	ἐπῐστᾰλήσομαι	ἐπῐστᾰλήσῃ	ἐπῐστᾰλήσεται	ἐπῐστᾰλήσεσθον	ἐπῐστᾰλήσεσθον	ἐπῐστᾰλησόμεθᾰ	ἐπῐστᾰλήσεσθε	ἐπῐστᾰλήσονται
	optative	ἐπῐστᾰλησοίμην	ἐπῐστᾰλήσοιο	ἐπῐστᾰλήσοιτο	ἐπῐστᾰλήσοισθον	ἐπῐστᾰλησοίσθην	ἐπῐστᾰλησοίμεθᾰ	ἐπῐστᾰλήσοισθε	ἐπῐστᾰλήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ἐπῐστελεῖν			ἐπῐστελεῖσθαι		ἐπῐστᾰλήσεσθαι
participle	m	ἐπῐστελῶν			ἐπῐστελούμενος		ἐπῐστᾰλησόμενος
	f	ἐπῐστελοῦσᾰ			ἐπῐστελουμένη		ἐπῐστᾰλησομένη
	n	ἐπῐστελοῦν			ἐπῐστελούμενον		ἐπῐστᾰλησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ἐπῐστελέω, ἐπῐστελέομαι, ἐπῐστᾰλήσομαι (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπῐστελέω	ἐπῐστελέεις	ἐπῐστελέει	ἐπῐστελέετον	ἐπῐστελέετον	ἐπῐστελέομεν	ἐπῐστελέετε	ἐπῐστελέουσῐ(ν)
	optative	ἐπῐστελέοιμῐ	ἐπῐστελέοισ(θᾰ)	ἐπῐστελέοι	ἐπῐστελέοιτον	ἐπῐστελεοίτην	ἐπῐστελέοιμεν	ἐπῐστελέοιτε	ἐπῐστελέοιεν
middle	indicative	ἐπῐστελέομαι	ἐπῐστελέεαι	ἐπῐστελέεται	ἐπῐστελέεσθον	ἐπῐστελέεσθον	ἐπῐστελεόμε(σ)θᾰ	ἐπῐστελέεσθε	ἐπῐστελέονται
	optative	ἐπῐστελεοίμην	ἐπῐστελέοιο	ἐπῐστελέοιτο	ἐπῐστελέοισθον	ἐπῐστελεοίσθην	ἐπῐστελεοίμε(σ)θᾰ	ἐπῐστελέοισθε	ἐπῐστελεοίᾰτο
passive	indicative	ἐπῐστᾰλήσομαι	ἐπῐστᾰλήσῃ	ἐπῐστᾰλήσεται	ἐπῐστᾰλήσεσθον	ἐπῐστᾰλήσεσθον	ἐπῐστᾰλησόμε(σ)θᾰ	ἐπῐστᾰλήσεσθε	ἐπῐστᾰλήσονται
	optative	ἐπῐστᾰλησοίμην	ἐπῐστᾰλήσοιο	ἐπῐστᾰλήσοιτο	ἐπῐστᾰλήσοισθον	ἐπῐστᾰλησοίσθην	ἐπῐστᾰλησοίμε(σ)θᾰ	ἐπῐστᾰλήσοισθε	ἐπῐστᾰλησοίᾰτο
		active			middle		passive
infinitive		ἐπῐστελέειν/ἐπῐστελεέμεν(αι)/ἐπῐστελέμεν(αι)			ἐπῐστελέεσθαι		ἐπῐστᾰλήσεσθαι
participle	m	ἐπῐστελέων			ἐπῐστελεόμενος		ἐπῐστᾰλησόμενος
	f	ἐπῐστελέουσᾰ			ἐπῐστελεομένη		ἐπῐστᾰλησομένη
	n	ἐπῐστελέον			ἐπῐστελεόμενον		ἐπῐστᾰλησόμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐπέστειλᾰ, ἐπεστειλᾰ́μην, ἐπεστᾰ́λην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπέστειλᾰ	ἐπέστειλᾰς	ἐπέστειλε(ν)	ἐπεστείλᾰτον	ἐπεστειλᾰ́την	ἐπεστείλᾰμεν	ἐπεστείλᾰτε	ἐπέστειλᾰν
	subjunctive	ἐπῐστείλω	ἐπῐστείλῃς	ἐπῐστείλῃ	ἐπῐστείλητον	ἐπῐστείλητον	ἐπῐστείλωμεν	ἐπῐστείλητε	ἐπῐστείλωσῐ(ν)
	optative	ἐπῐστείλαιμῐ	ἐπῐστείλειᾰς, ἐπῐστείλαις	ἐπῐστείλειε(ν), ἐπῐστείλαι	ἐπῐστείλαιτον	ἐπῐστειλαίτην	ἐπῐστείλαιμεν	ἐπῐστείλαιτε	ἐπῐστείλειᾰν, ἐπῐστείλαιεν
	imperative		ἐπῐστεῖλον	ἐπῐστειλᾰ́τω	ἐπῐστείλᾰτον	ἐπῐστειλᾰ́των		ἐπῐστείλᾰτε	ἐπῐστειλᾰ́ντων
middle	indicative	ἐπεστειλᾰ́μην	ἐπεστείλω	ἐπεστείλᾰτο	ἐπεστείλᾰσθον	ἐπεστειλᾰ́σθην	ἐπεστειλᾰ́μεθᾰ	ἐπεστείλᾰσθε	ἐπεστείλᾰντο
	subjunctive	ἐπῐστείλωμαι	ἐπῐστείλῃ	ἐπῐστείληται	ἐπῐστείλησθον	ἐπῐστείλησθον	ἐπῐστειλώμεθᾰ	ἐπῐστείλησθε	ἐπῐστείλωνται
	optative	ἐπῐστειλαίμην	ἐπῐστείλαιο	ἐπῐστείλαιτο	ἐπῐστείλαισθον	ἐπῐστειλαίσθην	ἐπῐστειλαίμεθᾰ	ἐπῐστείλαισθε	ἐπῐστείλαιντο
	imperative		ἐπῐστεῖλαι	ἐπῐστειλᾰ́σθω	ἐπῐστείλᾰσθον	ἐπῐστειλᾰ́σθων		ἐπῐστείλᾰσθε	ἐπῐστειλᾰ́σθων
passive	indicative	ἐπεστᾰ́λην	ἐπεστᾰ́λης	ἐπεστᾰ́λη	ἐπεστᾰ́λητον	ἐπεστᾰλήτην	ἐπεστᾰ́λημεν	ἐπεστᾰ́λητε	ἐπεστᾰ́λησᾰν
	subjunctive	ἐπῐστᾰλῶ	ἐπῐστᾰλῇς	ἐπῐστᾰλῇ	ἐπῐστᾰλῆτον	ἐπῐστᾰλῆτον	ἐπῐστᾰλῶμεν	ἐπῐστᾰλῆτε	ἐπῐστᾰλῶσῐ(ν)
	optative	ἐπῐστᾰλείην	ἐπῐστᾰλείης	ἐπῐστᾰλείη	ἐπῐστᾰλεῖτον, ἐπῐστᾰλείητον	ἐπῐστᾰλείτην, ἐπῐστᾰλειήτην	ἐπῐστᾰλεῖμεν, ἐπῐστᾰλείημεν	ἐπῐστᾰλεῖτε, ἐπῐστᾰλείητε	ἐπῐστᾰλεῖεν, ἐπῐστᾰλείησᾰν
	imperative		ἐπῐστᾰ́ληθῐ	ἐπῐστᾰλήτω	ἐπῐστᾰ́λητον	ἐπῐστᾰλήτων		ἐπῐστᾰ́λητε	ἐπῐστᾰλέντων
		active			middle		passive
infinitive		ἐπῐστεῖλαι			ἐπῐστείλᾰσθαι		ἐπῐστᾰλῆναι
participle	m	ἐπῐστείλᾱς			ἐπῐστειλᾰ́μενος		ἐπῐστᾰλείς
	f	ἐπῐστείλᾱσᾰ			ἐπῐστειλᾰμένη		ἐπῐστᾰλεῖσᾰ
	n	ἐπῐστεῖλᾰν			ἐπῐστειλᾰ́μενον		ἐπῐστᾰλέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐπῐστεῖλᾰ, ἐπῐστειλᾰ́μην, ἐπῐστᾰ́λην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπῐστεῖλᾰ	ἐπῐστεῖλᾰς	ἐπῐστεῖλε(ν)	ἐπῐστείλᾰτον	ἐπῐστειλᾰ́την	ἐπῐστείλᾰμεν	ἐπῐστείλᾰτε	ἐπῐστεῖλᾰν
middle	indicative	ἐπῐστειλᾰ́μην	ἐπῐστείλᾰο	ἐπῐστείλᾰτο	ἐπῐστείλᾰσθον	ἐπῐστειλᾰ́σθην	ἐπῐστειλᾰ́με(σ)θᾰ	ἐπῐστείλᾰσθε	ἐπῐστείλᾰντο
passive	indicative	ἐπῐστᾰ́λην	ἐπῐστᾰ́λης	ἐπῐστᾰ́λη	ἐπῐστᾰ́λητον	ἐπῐστᾰλήτην	ἐπῐστᾰ́λημεν	ἐπῐστᾰ́λητε	ἐπῐστᾰ́λησᾰν, ἐπῐστᾰ́λεν
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐπεστᾰ́λθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
passive	indicative	ἐπεστᾰ́λθην	ἐπεστᾰ́λθης	ἐπεστᾰ́λθη	ἐπεστᾰ́λθητον	ἐπεστᾰλθήτην	ἐπεστᾰ́λθημεν	ἐπεστᾰ́λθητε	ἐπεστᾰ́λθησᾰν
	subjunctive	ἐπῐστᾰλθῶ	ἐπῐστᾰλθῇς	ἐπῐστᾰλθῇ	ἐπῐστᾰλθῆτον	ἐπῐστᾰλθῆτον	ἐπῐστᾰλθῶμεν	ἐπῐστᾰλθῆτε	ἐπῐστᾰλθῶσῐ(ν)
	optative	ἐπῐστᾰλθείην	ἐπῐστᾰλθείης	ἐπῐστᾰλθείη	ἐπῐστᾰλθεῖτον, ἐπῐστᾰλθείητον	ἐπῐστᾰλθείτην, ἐπῐστᾰλθειήτην	ἐπῐστᾰλθεῖμεν, ἐπῐστᾰλθείημεν	ἐπῐστᾰλθεῖτε, ἐπῐστᾰλθείητε	ἐπῐστᾰλθεῖεν, ἐπῐστᾰλθείησᾰν
	imperative		ἐπῐστᾰ́λθητῐ	ἐπῐστᾰλθήτω	ἐπῐστᾰ́λθητον	ἐπῐστᾰλθήτων		ἐπῐστᾰ́λθητε	ἐπῐστᾰλθέντων
							passive
infinitive							ἐπῐστᾰλθῆναι
participle	m						ἐπῐστᾰλθείς
	f						ἐπῐστᾰλθεῖσᾰ
	n						ἐπῐστᾰλθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ἐπέστᾰλκᾰ, ἐπέστᾰλμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπέστᾰλκᾰ	ἐπέστᾰλκᾰς	ἐπέστᾰλκε(ν)	ἐπεστᾰ́λκᾰτον	ἐπεστᾰ́λκᾰτον	ἐπεστᾰ́λκᾰμεν	ἐπεστᾰ́λκᾰτε	ἐπεστᾰ́λκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ἐπεστᾰ́λκω	ἐπεστᾰ́λκῃς	ἐπεστᾰ́λκῃ	ἐπεστᾰ́λκητον	ἐπεστᾰ́λκητον	ἐπεστᾰ́λκωμεν	ἐπεστᾰ́λκητε	ἐπεστᾰ́λκωσῐ(ν)
	optative	ἐπεστᾰ́λκοιμῐ, ἐπεστᾰλκοίην	ἐπεστᾰ́λκοις, ἐπεστᾰλκοίης	ἐπεστᾰ́λκοι, ἐπεστᾰλκοίη	ἐπεστᾰ́λκοιτον	ἐπεστᾰλκοίτην	ἐπεστᾰ́λκοιμεν	ἐπεστᾰ́λκοιτε	ἐπεστᾰ́λκοιεν
	imperative		ἐπέστᾰλκε	ἐπεστᾰλκέτω	ἐπεστᾰ́λκετον	ἐπεστᾰλκέτων		ἐπεστᾰ́λκετε	ἐπεστᾰλκόντων
middle/ passive	indicative	ἐπέστᾰλμαι	ἐπέστᾰλσαι	ἐπέστᾰλται	ἐπέστᾰλθον	ἐπέστᾰλθον	ἐπεστᾰ́λμεθᾰ	ἐπέστᾰλθε	ἐπεστᾰ́λᾰται
	subjunctive	ἐπεστᾰλμένος ὦ	ἐπεστᾰλμένος ᾖς	ἐπεστᾰλμένος ᾖ	ἐπεστᾰλμένω ἦτον	ἐπεστᾰλμένω ἦτον	ἐπεστᾰλμένοι ὦμεν	ἐπεστᾰλμένοι ἦτε	ἐπεστᾰλμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ἐπεστᾰλμένος εἴην	ἐπεστᾰλμένος εἴης	ἐπεστᾰλμένος εἴη	ἐπεστᾰλμένω εἴητον/εἶτον	ἐπεστᾰλμένω εἰήτην/εἴτην	ἐπεστᾰλμένοι εἴημεν/εἶμεν	ἐπεστᾰλμένοι εἴητε/εἶτε	ἐπεστᾰλμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ἐπέστᾰλσο	ἐπεστᾰ́λθω	ἐπέστᾰλθον	ἐπεστᾰ́λθων		ἐπέστᾰλθε	ἐπεστᾰ́λθων
		active				middle/passive
infinitive		ἐπεστᾰλκέναι				ἐπεστᾰ́λθαι
participle	m	ἐπεστᾰλκώς				ἐπεστᾰλμένος
	f	ἐπεστᾰλκυῖᾰ				ἐπεστᾰλμένη
	n	ἐπεστᾰλκός				ἐπεστᾰλμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ἐπεστᾰ́λκειν, ἐπεστᾰ́λμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπεστᾰ́λκειν, ἐπεστᾰ́λκη	ἐπεστᾰ́λκεις, ἐπεστᾰ́λκης	ἐπεστᾰ́λκει(ν)	ἐπεστᾰ́λκετον	ἐπεστᾰλκέτην	ἐπεστᾰ́λκεμεν	ἐπεστᾰ́λκετε	ἐπεστᾰ́λκεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐπεστᾰ́λμην	ἐπέστᾰλσο	ἐπέστᾰλτο	ἐπέστᾰλθον	ἐπεστᾰ́λθην	ἐπεστᾰ́λμεθᾰ	ἐπέστᾰλθε	ἐπεστᾰ́λᾰτο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• ἀντεπῐστέλλω (antepistéllō)
• δῐεπῐστέλλω (diepistéllō)
• ἐπῐστοληφόρος (epistolēphóros)
• ἐπῐστολιᾱφόρος (epistoliāphóros)
• ἐπῐστολόγρᾰφος (epistológraphos)
• ἐπῐστολᾱγράφος (epistolāgráphos)
• προεπῐστέλλω (proepistéllō)
• προσεπῐστέλλω (prosepistéllō)
• πᾰρεπῐστέλλω (parepistéllō)
• σῠνεπῐστέλλω (sunepistéllō)

 

Related terms

• ἐπίστᾰλμᾰ (epístalma)
• ἐπίστᾰλσῐς (epístalsis)
• ἐπῐστολάδην (epistoládēn)
• ἐπῐστολεύς (epistoleús)
• ἐπῐστολή (epistolḗ)
• ἐπῐστολῐκός (epistolikós)
• ἐπῐστολῐμαῖος (epistolimaîos)
• ἐπῐστᾰλτῐκός (epistaltikós)

 

Further reading

• “ἐπιστέλλω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “ἐπιστέλλω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• ἐπιστέλλω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Bauer, Walter et al. (2001) A Greek–English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
• G1989 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible