abbacino

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: abbacinò

Italian[edit]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /abˈba.t͡ʃi.no/, (traditional) /ab.baˈt͡ʃi.no/[1]
  • Rhymes: -atʃino, (traditional) -ino
  • Hyphenation: ab‧bà‧ci‧no, (traditional) ab‧ba‧cì‧no

Verb[edit]

abbacino

  1. first-person singular present indicative of abbacinare

References[edit]

  1. ^ abbacino in Luciano Canepari, Dizionario di Pronuncia Italiana (DiPI)

Anagrams[edit]

Latin[edit]

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

abbacinō (present infinitive abbacināre, perfect active abbacināvī, supine abbacinātum); first conjugation

  1. Alternative form of abacinō

Conjugation[edit]

   Conjugation of abbacinō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present abbacinō abbacinās abbacinat abbacināmus abbacinātis abbacinant
imperfect abbacinābam abbacinābās abbacinābat abbacinābāmus abbacinābātis abbacinābant
future abbacinābō abbacinābis abbacinābit abbacinābimus abbacinābitis abbacinābunt
perfect abbacināvī abbacināvistī abbacināvit abbacināvimus abbacināvistis abbacināvērunt,
abbacināvēre
pluperfect abbacināveram abbacināverās abbacināverat abbacināverāmus abbacināverātis abbacināverant
future perfect abbacināverō abbacināveris abbacināverit abbacināverimus abbacināveritis abbacināverint
passive present abbacinor abbacināris,
abbacināre
abbacinātur abbacināmur abbacināminī abbacinantur
imperfect abbacinābar abbacinābāris,
abbacinābāre
abbacinābātur abbacinābāmur abbacinābāminī abbacinābantur
future abbacinābor abbacināberis,
abbacinābere
abbacinābitur abbacinābimur abbacinābiminī abbacinābuntur
perfect abbacinātus + present active indicative of sum
pluperfect abbacinātus + imperfect active indicative of sum
future perfect abbacinātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present abbacinem abbacinēs abbacinet abbacinēmus abbacinētis abbacinent
imperfect abbacinārem abbacinārēs abbacināret abbacinārēmus abbacinārētis abbacinārent
perfect abbacināverim abbacināverīs abbacināverit abbacināverīmus abbacināverītis abbacināverint
pluperfect abbacināvissem abbacināvissēs abbacināvisset abbacināvissēmus abbacināvissētis abbacināvissent
passive present abbaciner abbacinēris,
abbacinēre
abbacinētur abbacinēmur abbacinēminī abbacinentur
imperfect abbacinārer abbacinārēris,
abbacinārēre
abbacinārētur abbacinārēmur abbacinārēminī abbacinārentur
perfect abbacinātus + present active subjunctive of sum
pluperfect abbacinātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present abbacinā abbacināte
future abbacinātō abbacinātō abbacinātōte abbacinantō
passive present abbacināre abbacināminī
future abbacinātor abbacinātor abbacinantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives abbacināre abbacināvisse abbacinātūrum esse abbacinārī abbacinātum esse abbacinātum īrī
participles abbacināns abbacinātūrus abbacinātus abbacinandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
abbacinandī abbacinandō abbacinandum abbacinandō abbacinātum abbacinātū