accabléiert

Luxembourgish

Etymology

Borrowed from French accablé.

Pronunciation

• IPA^(key): [ɑ.kɑˈblɜɪ̯.ɐt]

Adjective

accabléiert (masculine accabléierten, neuter accabléiert, comparative méi accabléiert, superlative am accabléiertsten)

1. overwhelmed
2. distressed

Declension

declension of accabléiert

number and gender		singular			plural
		masculine	feminine	neuter	all genders
predicative		hien ass accabléiert	si ass accabléiert	et ass accabléiert	si si(nn) accabléiert
nominative / accusative	attributive and/or after determiner	accabléierten	accabléiert	accabléiert	accabléiert
	independent without determiner			accabléiertes	accabléierter
dative	after any declined word	accabléierten	accabléierter	accabléierten	accabléierten
	as first declined word	accabléiertem		accabléiertem