adauctus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

Perfect passive participle of adaugeō.

Participle[edit]

adauctus (feminine adaucta, neuter adauctum); first/second-declension participle

  1. augmented

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative adauctus adaucta adauctum adauctī adauctae adaucta
Genitive adauctī adauctae adauctī adauctōrum adauctārum adauctōrum
Dative adauctō adauctō adauctīs
Accusative adauctum adauctam adauctum adauctōs adauctās adaucta
Ablative adauctō adauctā adauctō adauctīs
Vocative adaucte adaucta adauctum adauctī adauctae adaucta

Descendants[edit]

  • Aromanian: adaptu
  • Old French: aoit
    • French: aoite, aouite (Normandy, Picardy, Touraine, Wallony, from adaucta)
    • Picard: aoète, raoète (from adaucta, with prefix re- added)
  • Portuguese: adauto

References[edit]

  • adauctus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • adauctus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.