adcubitus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Perfect passive participle of adcumbō.
Participle[edit]
adcubitus (feminine adcubita, neuter adcubitum); first/second-declension participle
- Alternative form of accubitus
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | adcubitus | adcubita | adcubitum | adcubitī | adcubitae | adcubita | |
Genitive | adcubitī | adcubitae | adcubitī | adcubitōrum | adcubitārum | adcubitōrum | |
Dative | adcubitō | adcubitō | adcubitīs | ||||
Accusative | adcubitum | adcubitam | adcubitum | adcubitōs | adcubitās | adcubita | |
Ablative | adcubitō | adcubitā | adcubitō | adcubitīs | |||
Vocative | adcubite | adcubita | adcubitum | adcubitī | adcubitae | adcubita |