adhaerentia

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

adhaerentia f (genitive adhaerentiae); first declension

  1. (Medieval Latin) adherence, dependence
    • 1556, Heinrich Helm, Homiliarum F. Henrici Helmesii Germipolitani, in Epistolas et Evangelia totius anni [] [1], volume 3, page 26:
      Et contra, quod natum est ex spiritu sancto, spiritus est, non per essentiam, sed per conformitatem, et imitationem et adhaerentiam. Quia qui adhaeret Deo, unus spiritus est cum eo.
      On the contrary, what is born of the Holy Spirit is spirit, not by essence, but by conformity and imitation and adherence. For whoever adheres to God is one spirit with him.

Declension[edit]

First-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative adhaerentia adhaerentiae
Genitive adhaerentiae adhaerentiārum
Dative adhaerentiae adhaerentiīs
Accusative adhaerentiam adhaerentiās
Ablative adhaerentiā adhaerentiīs
Vocative adhaerentia adhaerentiae

Synonyms[edit]

Descendants[edit]

Participle[edit]

adhaerentia

  1. nominative/accusative/vocative neuter plural of adhaerēns

References[edit]