almaik

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: álmaik and almáik

Hungarian[edit]

Etymology[edit]

alom +‎ -aik (possessive suffix)

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [ˈɒlmɒjik]
  • Hyphenation: al‧ma‧ik

Noun[edit]

almaik

  1. third-person plural multiple-possession possessive of alom

Declension[edit]

Inflection (stem in -a-, back harmony)
singular plural
nominative almaik
accusative almaikat
dative almaiknak
instrumental almaikkal
causal-final almaikért
translative almaikká
terminative almaikig
essive-formal almaikként
essive-modal almaikul
inessive almaikban
superessive almaikon
adessive almaiknál
illative almaikba
sublative almaikra
allative almaikhoz
elative almaikból
delative almaikról
ablative almaiktól
non-attributive
possessive - singular
almaiké
non-attributive
possessive - plural
almaikéi