anemik

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Cebuano[edit]

Etymology[edit]

From English anemic.

Pronunciation[edit]

  • Hyphenation: a‧ne‧mik

Adjective[edit]

anemik

  1. of or pertaining to anemia
  2. (by extension) weak; listless; lacking power, vigor, vitality, or colorfulness

Noun[edit]

anemik

  1. an anemic person

Polish[edit]

Etymology[edit]

From anemia +‎ -ik. First attested in 1853.[1]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /aˈnɛ.mik/
  • (file)
  • Rhymes: -ɛmik
  • Syllabification: a‧ne‧mik

Noun[edit]

anemik m pers (female equivalent anemiczka)

  1. (medicine) anemic

Declension[edit]

Derived terms[edit]

adjective
adverb
noun

Related terms[edit]

nouns

References[edit]

  1. ^ Tygodnik Lekarski[1] (in Polish), number R. 7, nr 21, 1853, page 166

Further reading[edit]

  • anemik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • anemik in Polish dictionaries at PWN