arietatus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Perfect passive participle of arietō.
Participle[edit]
arietātus (feminine arietāta, neuter arietātum); first/second-declension participle
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | arietātus | arietāta | arietātum | arietātī | arietātae | arietāta | |
Genitive | arietātī | arietātae | arietātī | arietātōrum | arietātārum | arietātōrum | |
Dative | arietātō | arietātō | arietātīs | ||||
Accusative | arietātum | arietātam | arietātum | arietātōs | arietātās | arietāta | |
Ablative | arietātō | arietātā | arietātō | arietātīs | |||
Vocative | arietāte | arietāta | arietātum | arietātī | arietātae | arietāta |