ascriptor
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Alternative forms[edit]
Noun[edit]
āscrīptor m (genitive āscrīptōris); third declension
Declension[edit]
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | āscrīptor | āscrīptōrēs |
Genitive | āscrīptōris | āscrīptōrum |
Dative | āscrīptōrī | āscrīptōribus |
Accusative | āscrīptōrem | āscrīptōrēs |
Ablative | āscrīptōre | āscrīptōribus |
Vocative | āscrīptor | āscrīptōrēs |
References[edit]
- “ascriptor”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “ascriptor”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- ascriptor in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.