asystent

Polish

Etymology

Borrowed from French assistant.

Pronunciation

• IPA^(key): /aˈsɨs.tɛnt/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɨstɛnt
• Syllabification: a‧sys‧tent

Noun

asystent m pers (female equivalent asystent or asystentka, abbreviation asyst.)

1. assistant

Declension

Declension of asystent

	singular	plural
nominative	asystent	asystenci/asystenty (deprecative)
genitive	asystenta	asystentów
dative	asystentowi	asystentom
accusative	asystenta	asystentów
instrumental	asystentem	asystentami
locative	asystencie	asystentach
vocative	asystencie	asystenci

Noun

asystent f (indeclinable, male equivalent asystent, abbreviation asyst.)

1. female equivalent of asystent (“assistant”)

   Synonym: asystentka

Derived terms

adjective

• asystencki

 

noun

• asystentura

 

Related terms

nouns

• asysta
• asystencja
• asystentura

 

verb

• asystować

 

Further reading

• asystent in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• asystent in Polish dictionaries at PWN