attemptaturus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Future active participle of attemptō.
Participle[edit]
attemptātūrus (feminine attemptātūra, neuter attemptātūrum); first/second-declension participle
- Alternative form of attentāturus
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | attemptātūrus | attemptātūra | attemptātūrum | attemptātūrī | attemptātūrae | attemptātūra | |
Genitive | attemptātūrī | attemptātūrae | attemptātūrī | attemptātūrōrum | attemptātūrārum | attemptātūrōrum | |
Dative | attemptātūrō | attemptātūrō | attemptātūrīs | ||||
Accusative | attemptātūrum | attemptātūram | attemptātūrum | attemptātūrōs | attemptātūrās | attemptātūra | |
Ablative | attemptātūrō | attemptātūrā | attemptātūrō | attemptātūrīs | |||
Vocative | attemptātūre | attemptātūra | attemptātūrum | attemptātūrī | attemptātūrae | attemptātūra |