auxilians
Jump to navigation
Jump to search
English[edit]
Noun[edit]
auxilians
Latin[edit]
Etymology[edit]
Present participle of auxilior.
Participle[edit]
auxiliāns (genitive auxiliantis); third-declension one-termination participle
Declension[edit]
Third-declension participle.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | auxiliāns | auxiliantēs | auxiliantia | ||
Genitive | auxiliantis | auxiliantium | |||
Dative | auxiliantī | auxiliantibus | |||
Accusative | auxiliantem | auxiliāns | auxiliantēs auxiliantīs |
auxiliantia | |
Ablative | auxiliante auxiliantī1 |
auxiliantibus | |||
Vocative | auxiliāns | auxiliantēs | auxiliantia |
1When used purely as an adjective.