benefaciens
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Present participle of benefaciō.
Participle[edit]
benefaciēns (genitive benefacientis); third-declension one-termination participle
Declension[edit]
Third-declension participle.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | benefaciēns | benefacientēs | benefacientia | ||
Genitive | benefacientis | benefacientium | |||
Dative | benefacientī | benefacientibus | |||
Accusative | benefacientem | benefaciēns | benefacientēs benefacientīs |
benefacientia | |
Ablative | benefaciente benefacientī1 |
benefacientibus | |||
Vocative | benefaciēns | benefacientēs | benefacientia |
1When used purely as an adjective.