bevochten

Dutch

Pronunciation

• IPA^(key): /bəˈvɔxtə(n)/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: be‧voch‧ten
• Rhymes: -ɔxtən

Etymology 1

From be- +‎ vochten.

Verb

bevochten

1. (transitive, obsolete) Synonym of bevochtigen.

Inflection

Inflection of bevochten (weak, prefixed)
infinitive	bevochten
past singular	bevochtte
past participle	bevocht
infinitive	bevochten
gerund	bevochten n
	present tense	past tense
1st person singular	bevocht	bevochtte
2nd person sing. (jij)	bevocht	bevochtte
2nd person sing. (u)	bevocht	bevochtte
2nd person sing. (gij)	bevocht	bevochtte
3rd person singular	bevocht	bevochtte
plural	bevochten	bevochtten
subjunctive sing.1	bevochte	bevochtte
subjunctive plur.1	bevochten	bevochtten
imperative sing.	bevocht
imperative plur.1	bevocht
participles	bevochtend	bevocht
1) Archaic.

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

bevochten

1. inflection of bevechten:
   1. plural past indicative
   2. (dated or formal) plural past subjunctive

Participle

bevochten

1. past participle of bevechten

Declension

Inflection of bevochten
uninflected	bevochten
inflected	bevochten
		positive
predicative/adverbial		bevochten
indefinite	m./f. sing.	bevochten
	n. sing.	bevochten
	plural	bevochten
definite		bevochten
partitive		bevochtens