biccentés

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Hungarian[edit]

Etymology[edit]

biccent +‎ -és

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [ˈbit͡sːɛnteːʃ]
  • Hyphenation: bic‧cen‧tés

Noun[edit]

biccentés (plural biccentések)

  1. nod
    Synonym: bólintás

Declension[edit]

Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony)
singular plural
nominative biccentés biccentések
accusative biccentést biccentéseket
dative biccentésnek biccentéseknek
instrumental biccentéssel biccentésekkel
causal-final biccentésért biccentésekért
translative biccentéssé biccentésekké
terminative biccentésig biccentésekig
essive-formal biccentésként biccentésekként
essive-modal
inessive biccentésben biccentésekben
superessive biccentésen biccentéseken
adessive biccentésnél biccentéseknél
illative biccentésbe biccentésekbe
sublative biccentésre biccentésekre
allative biccentéshez biccentésekhez
elative biccentésből biccentésekből
delative biccentésről biccentésekről
ablative biccentéstől biccentésektől
non-attributive
possessive - singular
biccentésé biccentéseké
non-attributive
possessive - plural
biccentéséi biccentésekéi
Possessive forms of biccentés
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. biccentésem biccentéseim
2nd person sing. biccentésed biccentéseid
3rd person sing. biccentése biccentései
1st person plural biccentésünk biccentéseink
2nd person plural biccentésetek biccentéseitek
3rd person plural biccentésük biccentéseik

Further reading[edit]

  • biccentés in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN
  • biccentés in Ittzés, Nóra (ed.). A magyar nyelv nagyszótára (‘A Comprehensive Dictionary of the Hungarian Language’). Budapest: Akadémiai Kiadó, 2006–2031 (work in progress; published A–ez as of 2024)