blauw oog

Dutch

Etymology

Univerbation. Literally, “blue eye”.

Pronunciation

• IPA^(key): /blɑu̯ ˈoːx/

Noun

blauw oog n (plural blauwe ogen, diminutive blauw oogje n)

1. black eye

   Hij kreeg een blauw oog tijdens de bokswedstrijd.

   He got a black eye during the boxing match.

   Ze heeft een blauw oog van de val.

   She has a black eye from the fall.

   Je moet ijs op dat blauwe oog leggen.

   You should put ice on that black eye.

2. Used other than figuratively or idiomatically: see blauw,‎ oog.