całopalenie

Polish

Etymology

From cały +‎ -o- +‎ palenie.

Pronunciation

• IPA^(key): /t͡sa.wɔ.paˈlɛ.ɲɛ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: ca‧ło‧pa‧le‧nie

Noun

całopalenie n

1. (biblical, historical, religion) burnt offering, holocaust (slaughtered animal burnt on an altar)

   Synonyms: holocaust, holokaust

Declension

Declension of całopalenie

	singular	plural
nominative	całopalenie	całopalenia
genitive	całopalenia	całopaleń
dative	całopaleniu	całopaleniom
accusative	całopalenie	całopalenia
instrumental	całopaleniem	całopaleniami
locative	całopaleniu	całopaleniach
vocative	całopalenie	całopalenia

Derived terms

adjective

• całopalny

 

Further reading

• całopalenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• całopalenie in Polish dictionaries at PWN