centuriat
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Verb[edit]
centuriat
Romanian[edit]
Etymology[edit]
Borrowed from Latin centuriatis.
Adjective[edit]
centuriat m or n (feminine singular centuriată, masculine plural centuriați, feminine and neuter plural centuriate)
Declension[edit]
Declension of centuriat
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | ||
nominative/ accusative |
indefinite | centuriat | centuriată | centuriați | centuriate | ||
definite | centuriatul | centuriata | centuriații | centuriatele | |||
genitive/ dative |
indefinite | centuriat | centuriate | centuriați | centuriate | ||
definite | centuriatului | centuriatei | centuriaților | centuriatelor |