cibatus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Pronunciation[edit]
- (Classical) IPA(key): /kiˈbaː.tus/, [kɪˈbäːt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /t͡ʃiˈba.tus/, [t͡ʃiˈbäːt̪us]
Etymology 1[edit]
Perfect passive participle of cibō (“feed”).
Participle[edit]
cibātus (feminine cibāta, neuter cibātum); first/second-declension participle
- fed, given food
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | cibātus | cibāta | cibātum | cibātī | cibātae | cibāta | |
Genitive | cibātī | cibātae | cibātī | cibātōrum | cibātārum | cibātōrum | |
Dative | cibātō | cibātō | cibātīs | ||||
Accusative | cibātum | cibātam | cibātum | cibātōs | cibātās | cibāta | |
Ablative | cibātō | cibātā | cibātō | cibātīs | |||
Vocative | cibāte | cibāta | cibātum | cibātī | cibātae | cibāta |
Etymology 2[edit]
Nominalisation of the supine of cibō
Noun[edit]
cibātus m (genitive cibātūs); fourth declension
Declension[edit]
Fourth-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | cibātus | cibātūs |
Genitive | cibātūs | cibātuum |
Dative | cibātuī | cibātibus |
Accusative | cibātum | cibātūs |
Ablative | cibātū | cibātibus |
Vocative | cibātus | cibātūs |
Descendants[edit]
References[edit]
- “cibatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- cibatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette