circumiacens

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

circumiacēns (genitive circumiacentis); third-declension one-termination adjective

  1. Situated near or around

Declension[edit]

Third-declension one-termination adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative circumiacēns circumiacentēs circumiacentia
Genitive circumiacentis circumiacentium
Dative circumiacentī circumiacentibus
Accusative circumiacentem circumiacēns circumiacentēs circumiacentia
Ablative circumiacentī circumiacentibus
Vocative circumiacēns circumiacentēs circumiacentia