coito

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Galician[edit]

Etymology 1[edit]

From Old Galician-Portuguese coito, from Latin coctus. Cognate with Old Spanish cocho, Italian cotto.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈkojto/ [ˈkoj.t̪ʊ]
  • Rhymes: -ojto
  • Hyphenation: coi‧to

Adjective[edit]

coito (feminine coita, masculine plural coitos, feminine plural coitas)

  1. (archaic) baked, cooked
    Synonym: cocido
  2. (archaic, of wine) fermented
    Synonym: fermentado

Participle[edit]

coito (feminine coita, masculine plural coitos, feminine plural coitas)

  1. (archaic) past participle of cocer
Derived terms[edit]

Etymology 2[edit]

Borrowed from Latin coitus.

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

coito m (plural coitos)

  1. coitus

References[edit]

  • coito” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
  • coito” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
  • coyto” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
  • coito” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
  • coito” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
  • coito” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.

Interlingua[edit]

Noun[edit]

coito (uncountable)

  1. coitus

Italian[edit]

Etymology[edit]

Borrowed from Latin coitus.

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

coito m (plural coiti)

  1. coitus

Derived terms[edit]

Anagrams[edit]

Latin[edit]

Verb[edit]

coītō

  1. second/third-person singular future active imperative of coeō

Portuguese[edit]

Pronunciation[edit]

 
  • (Brazil) IPA(key): /ˈkoj.tu/ [ˈkoɪ̯.tu]
    • (Southern Brazil) IPA(key): /ˈkoj.to/ [ˈkoɪ̯.to]

  • Rhymes: -ojtu
  • Hyphenation: coi‧to

Etymology 1[edit]

Borrowed from Latin coitus.[1]

Noun[edit]

coito m (plural coitos)

  1. coitus, sexual intercourse

Etymology 2[edit]

Noun[edit]

coito m (plural coitos)

  1. Alternative form of couto

Etymology 3[edit]

Verb[edit]

coito

  1. first-person singular present indicative of coitar (to torment)

Etymology 4[edit]

Inherited from Latin coctus (cooked), past participle of coquō (to cook).[1]

Adjective[edit]

coito (feminine coita, masculine plural coitos, feminine plural coitas)

  1. (dated) cooked
    Synonym: cozido
Related terms[edit]

Etymology 5[edit]

Verb[edit]

coito

  1. first-person singular present indicative of coitar (to cook)

References[edit]

  1. 1.0 1.1 coito” in Dicionário infopédia da Língua Portuguesa. Porto: Porto Editora, 2003–2024.

Spanish[edit]

Etymology[edit]

Borrowed from Latin coitus.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈkoito/ [ˈkoi̯.t̪o]
  • Rhymes: -oito
  • Syllabification: coi‧to

Noun[edit]

coito m (plural coitos)

  1. coitus, sexual intercourse

Derived terms[edit]

Further reading[edit]