conrideo

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Alternative forms[edit]

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

conrīdeō (present infinitive conrīdēre); second conjugation, no perfect or supine stem

  1. Alternative form of corrīdeō
    • c. 99 BCE – 55 BCE, Lucretius, De Rerum Natura 4.83:
      et quanto circum mage sunt inclusa theatri / moenia, tam magis haec intus perfusa lepore / omnia conrident correpta luce diei.
    • 397 CE – 401 CE, Aurelius Augustinus Hipponensis, Confessions 4.8:
      Alia erant, quae in eis amplius capiebant animum, conloqui et conridere, et vicissim benivole obsequi...
    • 405 CE, Jerome, Vulgate Genesis.21.6:
      dixitque Sarra risum fecit mihi Deus quicumque audierit conridebit mihi
      And Sarah said, “God has made laughter for me; everyone who hears will laugh with me.

Conjugation[edit]

   Conjugation of conrīdeō (second conjugation, no supine stem, no perfect stem)
indicative singular plural
first second third first second third
active present conrīdeō conrīdēs conrīdet conrīdēmus conrīdētis conrīdent
imperfect conrīdēbam conrīdēbās conrīdēbat conrīdēbāmus conrīdēbātis conrīdēbant
future conrīdēbō conrīdēbis conrīdēbit conrīdēbimus conrīdēbitis conrīdēbunt
passive present conrīdeor conrīdēris,
conrīdēre
conrīdētur conrīdēmur conrīdēminī conrīdentur
imperfect conrīdēbar conrīdēbāris,
conrīdēbāre
conrīdēbātur conrīdēbāmur conrīdēbāminī conrīdēbantur
future conrīdēbor conrīdēberis,
conrīdēbere
conrīdēbitur conrīdēbimur conrīdēbiminī conrīdēbuntur
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present conrīdeam conrīdeās conrīdeat conrīdeāmus conrīdeātis conrīdeant
imperfect conrīdērem conrīdērēs conrīdēret conrīdērēmus conrīdērētis conrīdērent
passive present conrīdear conrīdeāris,
conrīdeāre
conrīdeātur conrīdeāmur conrīdeāminī conrīdeantur
imperfect conrīdērer conrīdērēris,
conrīdērēre
conrīdērētur conrīdērēmur conrīdērēminī conrīdērentur
imperative singular plural
first second third first second third
active present conrīdē conrīdēte
future conrīdētō conrīdētō conrīdētōte conrīdentō
passive present conrīdēre conrīdēminī
future conrīdētor conrīdētor conrīdentor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives conrīdēre conrīdērī
participles conrīdēns conrīdendus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
conrīdendī conrīdendō conrīdendum conrīdendō