consacro

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: consacrò

Italian[edit]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /konˈsa.kro/
  • Rhymes: -akro
  • Hyphenation: con‧sà‧cro

Verb[edit]

consacro

  1. first-person singular present indicative of consacrare

Latin[edit]

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

cōnsacrō (present infinitive cōnsacrāre, perfect active cōnsacrāvī, supine cōnsacrātum); first conjugation

  1. Alternative form of cōnsecrō

Conjugation[edit]

   Conjugation of cōnsacrō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present cōnsacrō cōnsacrās cōnsacrat cōnsacrāmus cōnsacrātis cōnsacrant
imperfect cōnsacrābam cōnsacrābās cōnsacrābat cōnsacrābāmus cōnsacrābātis cōnsacrābant
future cōnsacrābō cōnsacrābis cōnsacrābit cōnsacrābimus cōnsacrābitis cōnsacrābunt
perfect cōnsacrāvī cōnsacrāvistī cōnsacrāvit cōnsacrāvimus cōnsacrāvistis cōnsacrāvērunt,
cōnsacrāvēre
pluperfect cōnsacrāveram cōnsacrāverās cōnsacrāverat cōnsacrāverāmus cōnsacrāverātis cōnsacrāverant
future perfect cōnsacrāverō cōnsacrāveris cōnsacrāverit cōnsacrāverimus cōnsacrāveritis cōnsacrāverint
passive present cōnsacror cōnsacrāris,
cōnsacrāre
cōnsacrātur cōnsacrāmur cōnsacrāminī cōnsacrantur
imperfect cōnsacrābar cōnsacrābāris,
cōnsacrābāre
cōnsacrābātur cōnsacrābāmur cōnsacrābāminī cōnsacrābantur
future cōnsacrābor cōnsacrāberis,
cōnsacrābere
cōnsacrābitur cōnsacrābimur cōnsacrābiminī cōnsacrābuntur
perfect cōnsacrātus + present active indicative of sum
pluperfect cōnsacrātus + imperfect active indicative of sum
future perfect cōnsacrātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present cōnsacrem cōnsacrēs cōnsacret cōnsacrēmus cōnsacrētis cōnsacrent
imperfect cōnsacrārem cōnsacrārēs cōnsacrāret cōnsacrārēmus cōnsacrārētis cōnsacrārent
perfect cōnsacrāverim cōnsacrāverīs cōnsacrāverit cōnsacrāverīmus cōnsacrāverītis cōnsacrāverint
pluperfect cōnsacrāvissem cōnsacrāvissēs cōnsacrāvisset cōnsacrāvissēmus cōnsacrāvissētis cōnsacrāvissent
passive present cōnsacrer cōnsacrēris,
cōnsacrēre
cōnsacrētur cōnsacrēmur cōnsacrēminī cōnsacrentur
imperfect cōnsacrārer cōnsacrārēris,
cōnsacrārēre
cōnsacrārētur cōnsacrārēmur cōnsacrārēminī cōnsacrārentur
perfect cōnsacrātus + present active subjunctive of sum
pluperfect cōnsacrātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present cōnsacrā cōnsacrāte
future cōnsacrātō cōnsacrātō cōnsacrātōte cōnsacrantō
passive present cōnsacrāre cōnsacrāminī
future cōnsacrātor cōnsacrātor cōnsacrantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives cōnsacrāre cōnsacrāvisse cōnsacrātūrum esse cōnsacrārī cōnsacrātum esse cōnsacrātum īrī
participles cōnsacrāns cōnsacrātūrus cōnsacrātus cōnsacrandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
cōnsacrandī cōnsacrandō cōnsacrandum cōnsacrandō cōnsacrātum cōnsacrātū

References[edit]

  • consacro”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • consacro in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.