cornuatus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

From cornū (horn) +‎ -ātus.

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

cornuātus (feminine cornuāta, neuter cornuātum); first/second-declension adjective

  1. horn-shaped, horn-like

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative cornuātus cornuāta cornuātum cornuātī cornuātae cornuāta
Genitive cornuātī cornuātae cornuātī cornuātōrum cornuātārum cornuātōrum
Dative cornuātō cornuātō cornuātīs
Accusative cornuātum cornuātam cornuātum cornuātōs cornuātās cornuāta
Ablative cornuātō cornuātā cornuātō cornuātīs
Vocative cornuāte cornuāta cornuātum cornuātī cornuātae cornuāta

Synonyms[edit]

Related terms[edit]

References[edit]

  • cornuatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • cornuatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.