dásama
Jump to navigation
Jump to search
See also: dasama
Icelandic[edit]
Verb[edit]
dásama (weak verb, third-person singular past indicative dásamaði, supine dásamað)
Conjugation[edit]
dásama — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að dásama | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
dásamað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
dásamandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég dásama | við dásömum | present (nútíð) |
ég dásami | við dásömum |
| þú dásamar | þið dásamið | þú dásamir | þið dásamið | ||
| hann, hún, það dásamar | þeir, þær, þau dásama | hann, hún, það dásami | þeir, þær, þau dásami | ||
| past (þátíð) |
ég dásamaði | við dásömuðum | past (þátíð) |
ég dásamaði | við dásömuðum |
| þú dásamaðir | þið dásömuðuð | þú dásamaðir | þið dásömuðuð | ||
| hann, hún, það dásamaði | þeir, þær, þau dásömuðu | hann, hún, það dásamaði | þeir, þær, þau dásömuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
dásama (þú) | dásamið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| dásamaðu | dásamiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að dásamast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
dásamast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
dásamandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég dásamast | við dásömumst | present (nútíð) |
ég dásamist | við dásömumst |
| þú dásamast | þið dásamist | þú dásamist | þið dásamist | ||
| hann, hún, það dásamast | þeir, þær, þau dásamast | hann, hún, það dásamist | þeir, þær, þau dásamist | ||
| past (þátíð) |
ég dásamaðist | við dásömuðumst | past (þátíð) |
ég dásamaðist | við dásömuðumst |
| þú dásamaðist | þið dásömuðust | þú dásamaðist | þið dásömuðust | ||
| hann, hún, það dásamaðist | þeir, þær, þau dásömuðust | hann, hún, það dásamaðist | þeir, þær, þau dásömuðust | ||
| imperative (boðháttur) |
dásamast (þú) | dásamist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| dásamastu | dásamisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
dásamaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
dásamaður | dásömuð | dásamað | dásamaðir | dásamaðar | dásömuð | |
| accusative (þolfall) |
dásamaðan | dásamaða | dásamað | dásamaða | dásamaðar | dásömuð | |
| dative (þágufall) |
dásömuðum | dásamaðri | dásömuðu | dásömuðum | dásömuðum | dásömuðum | |
| genitive (eignarfall) |
dásamaðs | dásamaðrar | dásamaðs | dásamaðra | dásamaðra | dásamaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
dásamaði | dásamaða | dásamaða | dásömuðu | dásömuðu | dásömuðu | |
| accusative (þolfall) |
dásamaða | dásömuðu | dásamaða | dásömuðu | dásömuðu | dásömuðu | |
| dative (þágufall) |
dásamaða | dásömuðu | dásamaða | dásömuðu | dásömuðu | dásömuðu | |
| genitive (eignarfall) |
dásamaða | dásömuðu | dásamaða | dásömuðu | dásömuðu | dásömuðu | |