defii

Esperanto

Etymology

From French défier and English defy.

Pronunciation

• IPA^(key): [deˈfii]
• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ii
• Hyphenation: de‧fi‧i

Verb

defii (present defias, past defiis, future defios, conditional defius, volitive defiu)

1. (transitive) to challenge someone (to a fight, competition, debate, etc.)

Conjugation

Conjugation of defii present past future singular plural singular plural singular plural tense defias defiis defios active participle defianta defiantaj defiinta defiintaj defionta defiontaj acc. defiantan defiantajn defiintan defiintajn defiontan defiontajn passive participle defiata defiataj defiita defiitaj defiota defiotaj acc. defiatan defiatajn defiitan defiitajn defiotan defiotajn nominal active participle defianto defiantoj defiinto defiintoj defionto defiontoj acc. defianton defiantojn defiinton defiintojn defionton defiontojn nominal passive participle defiato defiatoj defiito defiitoj defioto defiotoj acc. defiaton defiatojn defiiton defiitojn defioton defiotojn adverbial active participle defiante defiinte defionte adverbial passive participle defiate defiite defiote infinitive defii imperative defiu conditional defius

Derived terms

• defio