deklinéieren

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Luxembourgish[edit]

Verb[edit]

deklinéieren (third-person singular present deklinéiert, past participle deklinéiert, auxiliary verb hunn)

  1. to decline

Conjugation[edit]

Regular
infinitive deklinéieren
participle deklinéiert
auxiliary hunn
present
indicative
imperative
1st singular deklinéieren
2nd singular deklinéiers deklinéier
3rd singular deklinéiert
1st plural deklinéieren
2nd plural deklinéiert deklinéiert
3rd plural deklinéieren
(n) or (nn) indicates the Eifeler Regel.