deko

See also: dekó

Basque

Noun

deko

1. locative singular of de

Czech

Alternative forms

• deka

Etymology

Clipping of dekagram.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈdɛko]
• Hyphenation: de‧ko

Noun

deko n

1. decagram

   Synonym: dekagram

Declension

Declension of deko (velar neuter)

	singular	plural
nominative	deko	deka
genitive	deka	dek
dative	deku	dekům
accusative	deko	deka
vocative	deko	deka
locative	deku	dekách
instrumental	dekem	deky

Further reading

• deko in Příruční slovník jazyka českého, 1935–1957
• deko in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989
• deko in Internetová jazyková příručka

Esperanto

Etymology

dek (“ten”) +‎ -o

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈdeko]
• Audio:

  (file)

• Rhymes: -eko
• Hyphenation: de‧ko

Noun

deko (accusative singular dekon, plural dekoj, accusative plural dekojn)

1. tensome (group or set of ten)

   Synonym: dekopo

2. the digit or figure ten
3. (card games) a ten (card)

See also

Playing cards in Esperanto · ludkartoj (layout · text)
aso	duo	trio	kvaro	kvino	seso	sepo
oko	naŭo	deko	fanto, bubo	damo	reĝo	ĵokero

Japanese

Romanization

deko

1. Rōmaji transcription of でこ