delingens

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

Present participle of dēlingō.

Participle[edit]

dēlingēns (genitive dēlingentis); third-declension one-termination participle

  1. licking off or up

Declension[edit]

Third-declension participle.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative dēlingēns dēlingentēs dēlingentia
Genitive dēlingentis dēlingentium
Dative dēlingentī dēlingentibus
Accusative dēlingentem dēlingēns dēlingentēs
dēlingentīs
dēlingentia
Ablative dēlingente
dēlingentī1
dēlingentibus
Vocative dēlingēns dēlingentēs dēlingentia

1When used purely as an adjective.