deminuens

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

Present participle of dēminuō.

Participle[edit]

dēminuēns (genitive dēminuentis); third-declension one-termination participle

  1. diminishing

Declension[edit]

Third-declension participle.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative dēminuēns dēminuentēs dēminuentia
Genitive dēminuentis dēminuentium
Dative dēminuentī dēminuentibus
Accusative dēminuentem dēminuēns dēminuentēs
dēminuentīs
dēminuentia
Ablative dēminuente
dēminuentī1
dēminuentibus
Vocative dēminuēns dēminuentēs dēminuentia

1When used purely as an adjective.