desilio

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

From dē- +‎ saliō (jump).

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

dēsiliō (present infinitive dēsilīre, perfect active dēsiluī, supine dēsultum); fourth conjugation

  1. to leap or jump down, dismount

Conjugation[edit]

   Conjugation of dēsiliō (fourth conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present dēsiliō dēsilīs dēsilit dēsilīmus dēsilītis dēsiliunt
imperfect dēsiliēbam dēsiliēbās dēsiliēbat dēsiliēbāmus dēsiliēbātis dēsiliēbant
future dēsiliam dēsiliēs dēsiliet dēsiliēmus dēsiliētis dēsilient
perfect dēsiluī dēsiluistī dēsiluit dēsiluimus dēsiluistis dēsiluērunt,
dēsiluēre
pluperfect dēsilueram dēsiluerās dēsiluerat dēsiluerāmus dēsiluerātis dēsiluerant
future perfect dēsiluerō dēsilueris dēsiluerit dēsiluerimus dēsilueritis dēsiluerint
passive present dēsilior dēsilīris,
dēsilīre
dēsilītur dēsilīmur dēsilīminī dēsiliuntur
imperfect dēsiliēbar dēsiliēbāris,
dēsiliēbāre
dēsiliēbātur dēsiliēbāmur dēsiliēbāminī dēsiliēbantur
future dēsiliar dēsiliēris,
dēsiliēre
dēsiliētur dēsiliēmur dēsiliēminī dēsilientur
perfect dēsultus + present active indicative of sum
pluperfect dēsultus + imperfect active indicative of sum
future perfect dēsultus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present dēsiliam dēsiliās dēsiliat dēsiliāmus dēsiliātis dēsiliant
imperfect dēsilīrem dēsilīrēs dēsilīret dēsilīrēmus dēsilīrētis dēsilīrent
perfect dēsiluerim dēsiluerīs dēsiluerit dēsiluerīmus dēsiluerītis dēsiluerint
pluperfect dēsiluissem dēsiluissēs dēsiluisset dēsiluissēmus dēsiluissētis dēsiluissent
passive present dēsiliar dēsiliāris,
dēsiliāre
dēsiliātur dēsiliāmur dēsiliāminī dēsiliantur
imperfect dēsilīrer dēsilīrēris,
dēsilīrēre
dēsilīrētur dēsilīrēmur dēsilīrēminī dēsilīrentur
perfect dēsultus + present active subjunctive of sum
pluperfect dēsultus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present dēsilī dēsilīte
future dēsilītō dēsilītō dēsilītōte dēsiliuntō
passive present dēsilīre dēsilīminī
future dēsilītor dēsilītor dēsiliuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives dēsilīre dēsiluisse dēsultūrum esse dēsilīrī dēsultum esse dēsultum īrī
participles dēsiliēns dēsultūrus dēsultus dēsiliendus,
dēsiliundus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
dēsiliendī dēsiliendō dēsiliendum dēsiliendō dēsultum dēsultū

Derived terms[edit]

Related terms[edit]

Descendants[edit]

  • English: desultory

References[edit]

  • desilio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • desilio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • desilio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette