deyða

Icelandic[edit]

deyða (weak verb, third-person singular past indicative deyddi, supine deytt)

(transitive, governs the accusative, archaic) to kill, to put to death
- Revelation 6-11 (English and Icelandic)
  Og ég sá, og sjá: Bleikur hestur, og sá er á honum sat, hann hét Dauði, og Hel var í för með honum. Þeim var gefið vald yfir fjórða hluta jarðarinnar, til þess að deyða með sverði, með hungri og drepsótt og láta menn farast fyrir villidýrum jarðarinnar.
  I looked, and there before me was a pale horse! Its rider was named Death, and Hades was following close behind him. They were given power over a fourth of the earth to kill by sword, famine and plague, and by the wild beasts of the earth.

deyða — active voice (germynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að deyða
supine (sagnbót)		deytt
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		deyðandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég deyði	við deyðum	present (nútíð)	ég deyði	við deyðum
	þú deyðir	þið deyðið		þú deyðir	þið deyðið
	hann, hún, það deyðir	þeir, þær, þau deyða		hann, hún, það deyði	þeir, þær, þau deyði

past (þátíð)	ég deyddi	við deyddum	past (þátíð)	ég deyddi	við deyddum
	þú deyddir	þið deydduð		þú deyddir	þið deydduð
	hann, hún, það deyddi	þeir, þær, þau deyddu		hann, hún, það deyddi	þeir, þær, þau deyddu

imperative (boðháttur)	deyð (þú)	deyðið (þið)
	deyddu	deyðiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

deyddur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	deyddur	deydd	deytt	deyddir	deyddar	deydd
accusative (þolfall)	deyddan	deydda	deytt	deydda	deyddar	deydd
dative (þágufall)	deyddum	deyddri	deyddu	deyddum	deyddum	deyddum
genitive (eignarfall)	deydds	deyddrar	deydds	deyddra	deyddra	deyddra

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	deyddi	deydda	deydda	deyddu	deyddu	deyddu
accusative (þolfall)	deydda	deyddu	deydda	deyddu	deyddu	deyddu
dative (þágufall)	deydda	deyddu	deydda	deyddu	deyddu	deyddu
genitive (eignarfall)	deydda	deyddu	deydda	deyddu	deyddu	deyddu

Ásgeir Blöndal Magnússon — Íslensk orðsifjabók, (1989). Reykjavík, Orðabók Háskólans. (Available on Málið.is under the “Eldra mál” tab.)