dialekta

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Esperanto[edit]

Etymology[edit]

From dialekto +‎ -a.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [diaˈlekta]
  • Rhymes: -ekta
  • Hyphenation: di‧a‧lek‧ta

Adjective[edit]

dialekta

  1. dialectal

Ingrian[edit]

Etymology[edit]

Borrowed from Russian диалект (dialekt).

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

dialekta

  1. dialect
    • 1936, V. I. Junus, Iƶoran Keelen Grammatikka[1], Leningrad: Riikin Ucebno-pedagogiceskoi Izdateljstva, page 3:
      Iƶorat elläät Leningradan oblastin eri paikois, eri raijonois ja sentää iƶoran keeli senen mukkaa jakahuu eri dialektoihe, eri alakeelii.
      Ingrians live in varous places of the Leningrad Oblast, various raions, and therefore, because of this, the Ingrian language is divided into various dialects, various lesser languages.

Declension[edit]

Declension of dialekta (type 3/kana, no gradation)
singular plural
nominative dialekta dialektat
genitive dialektan dialektoin
partitive dialektaa dialektoja
illative dialektaa dialektoi
inessive dialektaas dialektois
elative dialektast dialektoist
allative dialektalle dialektoille
adessive dialektaal dialektoil
ablative dialektalt dialektoilt
translative dialektaks dialektoiks
essive dialektanna, dialektaan dialektoinna, dialektoin
exessive1) dialektant dialektoint
1) obsolete
*) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl)
**) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive.

Latvian[edit]

Noun[edit]

dialekta m

  1. genitive singular of dialekts

Norwegian Nynorsk[edit]

Alternative forms[edit]

Noun[edit]

dialekta m or f

  1. definite feminine singular of dialekt