diamantar
Jump to navigation
Jump to search
Norwegian Nynorsk[edit]
Noun[edit]
diamantar m
Romanian[edit]
Etymology[edit]
Borrowed from French diamantaire.
Noun[edit]
diamantar m (plural diamantari)
Declension[edit]
Declension of diamantar
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) diamantar | diamantarul | (niște) diamantari | diamantarii |
genitive/dative | (unui) diamantar | diamantarului | (unor) diamantari | diamantarilor |
vocative | diamantarule | diamantarilor |
References[edit]
- diamantar in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN
Spanish[edit]
Etymology[edit]
Pronunciation[edit]
Verb[edit]
diamantar (first-person singular present diamanto, first-person singular preterite diamanté, past participle diamantado)
Conjugation[edit]
Conjugation of diamantar (See Appendix:Spanish verbs)
Further reading[edit]
- “diamantar”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014
Categories:
- Norwegian Nynorsk non-lemma forms
- Norwegian Nynorsk noun forms
- Romanian terms borrowed from French
- Romanian terms derived from French
- Romanian lemmas
- Romanian nouns
- Romanian countable nouns
- Romanian masculine nouns
- Romanian terms with obsolete senses
- Spanish terms suffixed with -ar
- Spanish 3-syllable words
- Spanish terms with IPA pronunciation
- Rhymes:Spanish/aɾ
- Rhymes:Spanish/aɾ/3 syllables
- Spanish lemmas
- Spanish verbs
- Spanish verbs ending in -ar