discrimino

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: discriminó and discriminò

Catalan[edit]

Verb[edit]

discrimino

  1. first-person singular present indicative of discriminar

Galician[edit]

Verb[edit]

discrimino

  1. first-person singular present indicative of discriminar

Italian[edit]

Verb[edit]

discrimino

  1. first-person singular present indicative of discriminare

Latin[edit]

Etymology[edit]

From discrīmen +‎ .

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

discrīminō (present infinitive discrīmināre, perfect active discrīmināvī, supine discrīminātum); first conjugation

  1. to distinguish (between)

Conjugation[edit]

   Conjugation of discrīminō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present discrīminō discrīminās discrīminat discrīmināmus discrīminātis discrīminant
imperfect discrīminābam discrīminābās discrīminābat discrīminābāmus discrīminābātis discrīminābant
future discrīminābō discrīminābis discrīminābit discrīminābimus discrīminābitis discrīminābunt
perfect discrīmināvī discrīmināvistī discrīmināvit discrīmināvimus discrīmināvistis discrīmināvērunt,
discrīmināvēre
pluperfect discrīmināveram discrīmināverās discrīmināverat discrīmināverāmus discrīmināverātis discrīmināverant
future perfect discrīmināverō discrīmināveris discrīmināverit discrīmināverimus discrīmināveritis discrīmināverint
passive present discrīminor discrīmināris,
discrīmināre
discrīminātur discrīmināmur discrīmināminī discrīminantur
imperfect discrīminābar discrīminābāris,
discrīminābāre
discrīminābātur discrīminābāmur discrīminābāminī discrīminābantur
future discrīminābor discrīmināberis,
discrīminābere
discrīminābitur discrīminābimur discrīminābiminī discrīminābuntur
perfect discrīminātus + present active indicative of sum
pluperfect discrīminātus + imperfect active indicative of sum
future perfect discrīminātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present discrīminem discrīminēs discrīminet discrīminēmus discrīminētis discrīminent
imperfect discrīminārem discrīminārēs discrīmināret discrīminārēmus discrīminārētis discrīminārent
perfect discrīmināverim discrīmināverīs discrīmināverit discrīmināverīmus discrīmināverītis discrīmināverint
pluperfect discrīmināvissem discrīmināvissēs discrīmināvisset discrīmināvissēmus discrīmināvissētis discrīmināvissent
passive present discrīminer discrīminēris,
discrīminēre
discrīminētur discrīminēmur discrīminēminī discrīminentur
imperfect discrīminārer discrīminārēris,
discrīminārēre
discrīminārētur discrīminārēmur discrīminārēminī discrīminārentur
perfect discrīminātus + present active subjunctive of sum
pluperfect discrīminātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present discrīminā discrīmināte
future discrīminātō discrīminātō discrīminātōte discrīminantō
passive present discrīmināre discrīmināminī
future discrīminātor discrīminātor discrīminantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives discrīmināre discrīmināvisse discrīminātūrum esse discrīminārī discrīminātum esse discrīminātum īrī
participles discrīmināns discrīminātūrus discrīminātus discrīminandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
discrīminandī discrīminandō discrīminandum discrīminandō discrīminātum discrīminātū

Descendants[edit]

References[edit]

  • discrimino”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • discrimino”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • discrimino in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.

Portuguese[edit]

Verb[edit]

discrimino

  1. first-person singular present indicative of discriminar

Spanish[edit]

Verb[edit]

discrimino

  1. first-person singular present indicative of discriminar